گفت‌وگويی با دانيل سوكولو، مدير برنامه بورسيه مك‌آرتور
ترجمه: دکتر عبدالرضا رضایی نژاد و سارا پنجی زاده
در دنیای کسب‌وکار، این روزها «خلاقیت» نقل همه محافل است. چگونه آن دسته از هوشمندان استثنایی را جلب کنیم که لیپیتور، واكمن یا آی‌پاد فردا را باید اختراع كنند. دانیل سوکولو، مدیر بنیاد مک‌آرتور، تجربه‌های فراوانی در فرایند شکوفاسازی خلاقیت‌ها دارد. در این گفت‌وگو با دایان کوتو، ویراستار ارشد هاروارد بیزنس ریویو، وی چگونگی گزینش دریافت‌کنندگان جایزه نیم‌میلیون دلاری و بدون قیدوشرط «جایزه نوابغ» را شرح می‌دهد.
این جایزه در کنار ارزش مادی، شهرتی برتر از آن را به برندگان ارزانی می‌دارد. به گفته سوکولو، برندگان از چنان ارزیابی و اعتبار بالایی برخوردار می‌شوند که دروازه ورود به هر فعالیتی به رویشان گشوده می‌شود. به باور سوکولو، گرچه بنیاد هم در گزینش افراد گوشه چشمی به میزان کارآفرینی آنان در زمینه فناوری‌های پیشرفته و نو دارد، ولی این نظام بازار است که پاداش اصلی را به دارندگان ایده‌های برتر در دنیای کسب‌وکار می‌دهد.
پیاده‌سازی مدل بنیاد مک‌آرتور در شرکت‌ها، نیازمند تخصیص منابع فراوان مادی و وقت به کارکنانی است که در پی به‌ثمررساندن اندیشه‌های خود هستند. این کار در بسیاری از زمینه‌ها چندان آسان و شدنی نیست. با این وصف، روش اجرای برنامه بنیاد، درسی ارائه می‌کند که شاید برای دنیای کسب‌وکار هم سودمند باشد: یافتن آن دسته از خلاقیت‌هایی که به نتایج مهم استثنایی و نفس‌گیر می‌انجامند، بسیار دشوار است. سوکولو می‌گوید: «خلاقان استثنایی تنها آنانی نیستند که آشکارا برای توسعه و ترفیع خود سخت می‌کوشند: به سخن دیگران خوب گوش بسپارید و در جاهایی که کم‌تر تصورش می‌رود، به دنبال آنان بگردید... شبکه جست‌وجوی خود را گسترش دهید و همان‌گونه که ما رفتار می‌کنیم، از این و آن هرچه بیش‌تر اطلاعات گردآوری كنید.»