By Joseph Fuller/ Judith Wallenstein/ Manjari Raman/ Alice de Chalendar
نوشته: جوزف فولر، جودیت والنستین، مانجاری رامان و آلیس چالندار
ترجمه: دکتر شهلا برجعلی‌ لو

در سال 2018 پروژه «مدیریت آینده کار» توسط مدرسه کسب‌وکار هاروارد و موسسه هندرسون از گروه مشاوران بوستون به انجام رسید. این پروژه، پیمایشی در میان 6500 نفر از رهبران و یازده‌هزار نفر از شاغلان کسب‌وکارها در مورد نیروهای گوناگونی بود که در حال ایجاد تغییر در ماهیت مشاغل هستند. پاسخ‏ ها، شکافی جالب‌توجه را آشکار کرد: در حالی که رهبران در مورد توانایی کارکنانشان برای کسب قابلیت‏ های مورد نیاز برای موفقیت در عصر تحولات سریع، بدبین بودند، کارکنان چنین نظری نداشتند. کارکنان کاملا از فواید این تحولات برای خود آگاه بودند و خیلی بیش از آن‌چه رهبرانشان می‏ پنداشتند مشتاق یادگیری مهارت‏ های جدید. این شکاف، تاکیدی دوباره بر نقش اندوخته عظیم انرژی‏ و استعدادی (یعنی کارکنانشان) است که شرکت‏ ها باید از آن به‌خوبی بهره ‏برداری کنند.
چگونه یک شرکت می‏ تواند این کار را به‌انجام برساند؟ با خلق یک فرهنگ یادگیرنده، درگیر ساختن کارکنان در فرایند انتقال، به جای کنترل و نظارت بر آن‌ها در این راه، طراحی یک مسیر مشخص پیشرفت و توسعه برای همه کارکنان در داخل سازمان و همکاری با شرکای خارج از سازمان برای توسعه مهارت‏ های مناسب و مورد نیاز خود در بین نیروی کاری که استخدام‏ های خود را از میان آن‌ها انجام می‏دهد.