By Alison Beard
نوشته: آلیسون بیرد
ترجمه: دکتر شهلا برجعلی لو
تلاش نکنید. نمی‌توانید هر دو باشید.
من یک مادر شاغل هستم. اغلب به‌نظر می‌رسد این عنوان، کل هویت من است. من به‌عنوان ویراستار ارشد در‌هاروارد بیزینس ریویو کار می‌کنم و مادر دو کودک نه‌ساله و ده‌ساله هستم. بله، من متاهل هستم، دوستانی و علایق فراوانی در خارج از محیط کار دارم. اما بخش زیادی از زمان، انرژی و تمرکز من صرف دو چیز می‌شود: شغلم و فرزندانم. اگر هم بخواهم صادق باشم باید بگویم، تلاش در جهت موفقیت و بهترین بودن در هر دو حوزه یک تقلای دائم، نفسگیر و خسته‌کننده است. آیا می‌توانم در آن واحد هم کارمندی نمونه و هم مادری تمام‌عیار باشم؟ آیا باید بین آن‌ها تعادل برقرار کنم یا به فکر یکپارچه‌کردن آن‌ها باهم باشم؟ آیا باید گوشه‌ای بنشینم تا اوضاع خودش رو‌به‌راه شود یا باید دست‌به‌کار شوم؟ آیا باید هدف من «داشتن همه چیز باهم» باشد یا باید «به خوب بودن در حد کفایت» قناعت کنم؟
میلیون‌ها زن هر روز پرسش‌هایی از این دست از خود می‌پرسند و هیچ پاسخ آسانی برای آن‌ها وجود ندارد. بحث‌هایی که در مورد «مادری به‌مثابه یک شغل» صورت میگیرد و توصیه‌هایی که در این زمینه می‌شود، همچنان ادامه دارد (و بیش‌تر از آن، بحث‌ها و توصیه‌هایی است که در مورد مادران شاغل وجود دارد، در حالی که همچنان شغل مادری را نیز به‌عهده دارند).