By Steven Prokesch

نوشته: استيون پروكش

ترجمه: بابک سپاس مقدم

كيتي گايستي ستاره‌اي نوظهور در شركت خود بود، اما به دليل ابتلا به سرطان ناگزير از رهاكردن كارش شد. اما اقدام بعديش حتا خودش را هم شگفت‌زده كرد.

کیتی گایستیتمايلي به كارآفريني به‌خصوص در بخش غيرانتفاعي نداشت. او كاركردن براي شركت‌هاي بزرگ را دوست داشت و خود را به عنوان فردي ريسك‌پذير نمي‌شناخت. در اوايل سال 1996 میلادی در شرکت داروسازي سیرل كار مي‌كرد و به‌عنوان نخستین بانویی بود که در كميته مديران این شرکت با آينده‌اي درخشان در سن 37 سالگي كار می‌كرد. اما اخباري رسيد كه زندگي او را تغيير داد: او به مالتیپل‌مایلوما (نوعي سرطان خون كشنده)[2] مبتلا بود.

اين تشخيص باعث شد بنیادپژوهشی مالتیپل‌مایلوما و كنسرسيوم پژوهشی مالتیپل‌مایلوما را تاسيس كند، دو سازماني كه در نورواک ایالت کانکتیکات آمریکا واقع شده‌اند و جوايزي براي كمك به شتاب بخشیدن در يافتن درمان بيماري‌ها دريافت كرده است. هر دو سازمان تبديل به مدل‌هایی برای هدایت سازمان‌های غیرانتفاعی پژوهش‌های درمانی شدند. درس‌هاي زندگیگایستی (چگونگي انطباق او با زندگي جديد، تنظيم مستمر استراتژي او و ترغيب سازمان‌ها به تغيير) براي هر كسي آموزنده است كه مي‌خواهد از بخش خصوصي به بخش عمومي برود‌ يا زندگي شركتي را براي تبديل‌شدن به یک كارآفرين ترك ‌كند.