سیاستمداران از دولت سنگاپورگرفته تااتحادیه اروپااز«شکست قابل‌قبول» برای ترغیب کارآفرینی،جانبداری می‌کنند.امسال دراثنای راه‌اندازی ابتكار «نوپايان آمريكا» درکاخ،یکی از شرکت‌کنندگان پیشنهادي هیجان‌آورارائه کردکه ایالات‌متحده این توصیه را به‌کاربست.جداي از همه اين‌ها،آیا این شجاعت و خطرپذيري پیشگامان بزرگ نبود که آن‌ها را به سوی برتری برتمام عجایب رهنمون ساخت؟

هر‌قدرهم آن‌ها نیت خوب داشتند، این کوشش‌ها برای تقدیر ازشکست موجب گمراهی است. ترس را نباید بااضطراب اشتباه گرفت.به‌نظرمی‌رسدمنظورازتقدیرازشکست کاهش اضطراب باشد.

اضطراب،طبق تعريف فروید،واكنش نامعقول به یک چوب ساده به‌مثابه یک مارخطرناک است. ترس زمانی است که به یک مارخطرناک واقعي، سرحال وخطرناک، واکنش نشان می‌دهید.اضطراب انفعالي است، ولی ترس می‌تواند مطلوب باشد: می‌تواندمارا درمقابل چیزهای خطرناک (مثل ریسک‌پذیری)حفاظت کند. بنابه تجربه من، کارآفرینان ترسي سالم از چیزی که ممکن است به‌خطا رود راتوسعـه می‌دهند. آن‌ها اجازه نمی‌دهند ترس باعث زمين‌گيريشان شود.

دراین‌جا سه ایده برای کمک به سیاستگذاران برای تنظيم ترس از شکست برای ترغیب کارآفرینی بدون دادن اجازه خودنمایی به شکست وجوددارد.