نوشته: شیما شاملی و سعید شجاعی و حسین راهداری
یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مدیران در امر استخدام، انتخاب و گزینش افراد مناسب برای پست‌های سازمانی است. اهمیت و تاثیر قراردادن فردی شایسته در جایگاه مناسب جهت دستیابی سازمان به اهداف موردنظر و در مقابل، زیان‌های ناشی از حضور افراد ناکارامد در موقعیت‌های مختلف شغلی (به‌خصوص سطوح مدیریتی) بر کسی پوشیده نیست.
از این رو مدیران و به‌ویژه مدیران منابع انسانی با استفاده از انواع و اقسام پرسش‌نامه‌ها، آزمون‌های شخصیت، روش‌های گزینش و مصاحبه‌ها سعی دارند فردی را برای یک سمت معین انتخاب كنند که خصوصیاتش به آن‌چه برای آن شغل موردنیاز است از همه نزدیک‌تر باشد. اما وجود روش‌های غیرعلمی و سلیقه‌ای، دریافت اطلاعات ناقص و گاه دروغ از افراد، این انتخاب‌ها را گاه دچار خطا می‌کند. ما نیاز داریم منبع بهتر و موثق‌تری برای اطلاعات خود داشته باشیم که دخالت عوامل انسانی در تغییر آن زیاد نباشد.
شناخت ژن‌ها این امکان را به‌وجود آورده که بتوانیم یک فرد را بدون این‌که خود چیزی در رابطه با خصوصیاتش بگوید بشناسیم. البته شناخت به کمک ژن‌ها راه‌حلی کامل و قطعی نیست و محدودیت‌هایی دارد. در این مقاله سعی بر آن است که نقش ژن‌ها از تئوری تا عمل در مدیریت و انتخاب نیروی انسانی به‌عنوان مهم‌ترین سرمایه هر صنعت مورد بررسی قرار گیرد.