ترجیح می‌دهیم فکر کنیم هیچ مدیر زیرک و برجسته‌ای وجود ندارد که چشم روی عملکرد اشتباه یا تهدیدهایی ببندد که در نهایت کسب‌وکارش را به‌مخاطره می‌اندازند. اما این چیزی است که این روزها دائم اتفاق می‌افتد. توجیه ما هم این است که به‌خاطر وجود موانع، هشدارها از نظرها دور می‌مانند.
ماکس بازرمن، استاد دانشکده کسب‌وکار هاروارد، می‌گوید: «نکته‌بین درجه یک کسی است که با چشمانی باز برای مبارزه با ابهامات، کوری باانگیزه، تضاد منافع، شیب لغزشی و هر آن‌چه گمراه‌کننده است، تمام تلاش خود را به‌کار گیرد.
به‌عنوان یک مدیر، وقتی کارها درست پیش نمی‌رود به جای مقصر جلوه‌دادن عوامل بیرونی که خارج از کنترل شما بوده‌اند مسئولیت اشتباه‌ها را بپذیرید تا مهارت‌های توجه‌کردن خود را بسط دهید. بازرمن هم‌چنین توصیه می‌کند از نظرات افراد بیرون از سازمان هم در مسیر چالش با وضع به‌وجودآمده بهره گیرید. با بروز سلسله شکست‌های اخلاقی در شرکت‌های سراسر دنیا در سال‌های اخیر، واضح است که نه‌تنها خود رهبران باید مسئولانه‌تر عمل کنند، بلکه باید حس مسئولیت‌پذیری و فراگیری مهارت‌های توجه را در کارمندان و همین طور سراسر سازمان خویش توسعه دهند.