نوشته: باروک لِو
ترجمه: ندا سراج
ارائه رهنمودهای درآمدی (انتشار عمومی پیش‌بینی‌های مدیریتی از سود شرکت) با گسترش منتقدان از وارن بافت گرفته تا تیم مکنزی و اتاق بازرگانی ایالات‌متحده، به امری جدال‌انگیز تبدیل شده است. با این وجود، بیش از هزاران شرکت سهامی عام در ایالات‌متحده هر ساله این گونه پیش‌بینی‌ها را منتشر می‌کنند. آیا آن‌ها اشتباه می‌کنند؟
در مقابل، لِو، استاد حسابداری دانشکده استرن نیویورک، استدلال می‌کند، سرمایه‌گذاران اطلاعات بیش‌تری می‌خواهند و به شرکت‌های فراهم‌کننده آن پاداش می‌دهند. لو ادعا می‌کند سرمایه‌گذاران برخلاف انتظار، به عوامل رشد بلندمدت شرکت اهمیت بسیاری می‌دهند: هرچند اغلب برای یافتن این عوامل احتیاج به کمک دارند. صورت‌های تخمینی درآمدی خارج از اصول پذیرفته‌شده حسابداری و کنفرانس‌‌های مدیریتی برای سرمایه‌گذاران و تحلیلگران پس از انتشار اظهارنامه‌های درآمدی، ابزارهای ارزشمندی هستند. این ابزار اگر به‌طور صحیح ارائه شوند می‌توانند قیمت سهام بالاتر، نوسان قیمت کم‌تر و هزینه سرمایه پایین‌تری به همراه داشته باشند و هم‌چنین از شکایت سهام‌داران و عواقب آن بکاهند.
چند رهنمود برای رهنموددهندگان: تنها در صورتی به ارائه رهنمود بپردازید که پیش‌بینی‌های شما بهتر از پیش‌بینی جمع تحلیلگران باشند. آن‌جا که ارائه پیش‌بینی مرسوم است، مانند یک فرد «ناتوان در پیش‌بینی» برخورد نکنید. برای خود اعتبار فراهم سازید و حقیقت را پنهان نکنید: پایین آوردن سطح توقعات تا گزارش‌هاي درآمدی از سطح توقعات بیش‌تر شوند، منجر به سلب اعتماد می‌شود. در برابر نصیحت‌های مشاور حقوقی در مورد پنهان‌کاری مقاومت کنید و اهمیت «اطلاعات نرم» را نادیده نگیرید؛ عوامل ارتباطی مدیران مانند گفتار و لحن آن‌ها در زمان ارائه گزارش‌هاي مالی بر تصمیمات بسیاری از سرمایه‌گذاران و تغییرات عمده قیمت سهام تاثیر می‌گذارد.
زمانه‌ای دشوار برای مدیران در رویارویی با بازارهای مالی است. اما فرار از سرمایه‌گذاران ناامید فقط امور را بدتر می‌کند. بهتر است برای ارائه گزارش‌هاي مالی و تنظیم راهبردهای ارتباطی دریابید سرمایه‌گذاران به چه چیزی ارزش می‌دهند.