By Nitin Nohria / William Joyce / Bruce Roberson
نوشته: نيتين نوريا و ويليام جويس و بروس روبرسون
ترجمه: دكتر محمود احمدپور
وقتی اصلاح عملكرد كسبوكار ضرورت مییابد، مدیران از لحاظ داشتن ابزارها و فنون لازم با كمبودی مواجه نیستند. اما كدامیك از آنها كارایی دارد؟ چه چیزی حیاتی است؟ و چه چیزی ضرورت كمتری دارد؟ دو استاد مدیریت و یك مشاور سابق شركت مككنزی درصدد پاسخ به این پرسشها برآمدند. در یك تحقیق بدیع و پنجساله كه بیش از پنجاه دانشگاهی و مشاور در آن مشاركت داشتند، نویسندگان به تحلیل دویست فن مدیریتی پرداختند كه طی ده سال توسط 160 شركت بهخدمت گرفته شده بودند. نتایج بهدستآمده بسیار مهم بود: مبانی كسبوكار بهواقع اهمیت زیادی دارند.
در این مقاله، نویسندگان بهاجمال اعمال مدیریتی را برمیشمارند كه برای حفظ عملكرد مالی برتر ضرورت دارند. آنها این اعمال را در قالب فرمول «چهار بهعلاوه دو» دستهبندی میكنند و مثالهایی از شركتهایی ذكر میكنند كه به سطوح مختلفی از موفقیت با توجه به كاربرد این فرمول نایل آمدهاند و راههایی نشان میدهند كه سایر شركتها میتوانند با استفاده از آنها به عملكرد عالی برسند. 160 شركت مورد بررسی در تحقیق آنها (كه پروژه همیشه سبز مشهور لقب گرفت) به چهل دسته چهارتایی تقسیم شد و هر دسته شامل چهار شركت از صنعتی كاملاً مشخص انتخاب شد. هر شركت در هر دسته، بر مبنای عملكردش در خلال سالهای 1986 تا 1996، برنده، صعودكننده ، بیثبات و بازنده، نامیده شد.