By Willem Smit/ Michael Sorell

نوشته: ویلم اسمیت و مایکل سارل

ترجمه: سارا پنجی زاده

بسیاری از اقتصاددانان استدلال می‏کنند وجود روابط تجاری رقابتی ميان کشورها با قرار دادن محصولات داخلی در معرض بازارهای خارجی، نام‏های جهانی قوی را می‏پروراند. چنین استدلالی، چین را در جایگاه تبدیل‌شدن به نيروگاه نام‏ها قرار می‏دهد، اما اقتصاد به‌سرعت در حال رشد چین در میان فهرست صد نام برتر جهانی هیچ حرفی برای گفتن ندارد. برای مثال، استرالیا، نروژ و ایرلند هم، چنین هستند، هرچند مرکز جهانی توان رقابتی آی.ام.دی آنان را از لحاظ توان رقابت در درجات بالایی رتبه‌بندي مي‌كند.

یکی از علل این‌که چین فاقد قدرت نام است، تمرکز آن بر تجارت شرکتی است. بیش‌تر 34 شرکت چینی حاضر در فورچون‌گلوبال‌پانصد، کالاهای خود را به کسب‌وکارها می‏فروشند و ایجاد نام شناخته‌شده برای شرکت‏های فعال در زمینه تجارت شرکتی بسیار دشوارتر از شرکت‏های فعال در عرصه مصرف‌كننده است.

نام‏های چینی با توجه به جایگاه فعلی‌شان احتمالا در آینده نزدیک فراگیر نخواهند شد، حتا اگر اقتصاد چین به بزرگ‏ترین اقتصاد دنیا تبدیل شود.