By Regina Abrami/ William Kirby/ Warren McFarlen

نوشته: رجینا آبرامی، ویلیام کربی و وارن مک‌فارلن

چین هیچ کمبودی از نظر کارآفرین، تقاضای بازار یا ثروت ندارد، اما آیا می‌تواند در تلاش برای تبدیل‌شدن به رهبر نوآوری موفق شود؟حدود چهل سال است که دولت برنامه‌های تحقیقاتی‌ و مناطق ویژه تکنولوژی بالا راه‌اندازی کرده تا شرکت‌های داخلی را در جهت تقویت ظرفیت نوآوری تشویق کند و به شکوفایی دانشکده‌ها و دانشگاه‌ها کمک کند. این کشور به‌تازگی اعلام کرده که قصد دارد در سال 2020 به جامعه‌ای نوآور تبدیل شود و در سال 2050 به رهبری علم و تکنولوژی دست یابد.

اما در مقابل مقاصد و منبع دولت چین جریان‌های قدرتمندی قرار دارند. نمایندگان حزب کمونیست باید در شرکت‌های دارای بیش از پنجاه کارمند حضور داشته باشند. این شرط باعث محدودیت در رفتارهای رقابتی و کارآفرینانه می‌شود. بسیاری از شرکت‌های چینی هم به این نتیجه رسیده‌اند که پاداش‌های در نظر گرفته شده برای بهبود تدریجی آن‌قدر زیاد است که انگیزه‌ای برای دنبال کردن راه‌های شگرف ندارند.

به‌یقین چین نشان داده که ظرفیت بالقوه نوآوری و ظرفیت خیلی چیزهای دیگر‌ را نیز دارد. اما آیا دولت خرد کاهش دخالت و حضور خود را دارد؟