ترجمه: دکتر علی سینا قدس
پژوهشی جدید که تمام اختراع‌های ثبت‌شده در ایالات‌متحده بین سال‌های 1980 تا 1997 را مورد بررسی قرار داده، به یک پارادوکس رسیده است: شرکت‌هایی که از رقبای خود عقب می‌افتند، بیش‌ترین انگیزه را برای ایجاد تحول و جهش فنی دارند، اما شرکت‌هایی که بیش‌ترین احتمال موفقیت در نوآوری در مقیاس بزرگ را دارند، آن‌هایی هستند که در صدر رقابت و پیشرو هستند، چرا که بهترین دانشمندان، مهندسان، فرایندهای توسعه محصول و غیره را دارند. این پژوهشگران می‌گویند این «عدم تطابق بنیادی» درس‌های پنهان مهمی برای مدیران دارد: نیاز به کار پیشگیرانه مقابل «سوگیری رفتاری» که وضعیت رقابت کنونی شرکت ممکن است به آن وارد کند. آن‌ها می‌نویسند: «شرکت‌هایی که در زمان ناتوانی در برآورده‌کردن انتظارات، مشتاقانه فناوری‌های نوین قاعده‌شکن را دنبال می‌کنند، ممکن است بیش از حد در گشتن به‌دنبال چیز بزرگ بعدی سرمایه‌گذاری کنند، در حالی که شرکت‌هایی که به دلیل فراتر رفتن عملکردشان از انتظارات، در این کار محافظه‌کاری را برمی‌گزینند، ممکن است در امتحان‌کردن چیزهای جدید به اندازه کافی سرمایه‌گذاری نکنند.» این پدیده بیش‌تر در شرکت‌های بزرگ و صاحب فناوری‌های متعدد دیده می‌شود.