By John Paul MacDuffie/ Takahiro Fujimoto
نوشته: جان پل مك دافي و تاكاهيرو فوجيموتو
ترجمه: ميرجواد سيد حسينی و مريم اسماعيلی
خود را براي انقلاب پيچيدگي آماده سازيد.
خودرو، پديدهاي متناقضنما (پارادوكس) است. وقتي به مباني آن توجه ميكنيد چنين مينمايد انگار مثل صد سال پيش است: جعبهاي فلزي روي چهار چرخ كه با چند فنر بههم متصل شده و با يك موتور درونسوز بهکار ميافتد و با يك سوخت فسيلي حركت ميكند. اما نامهايي چون تينليزي و پريوس، از هر نگاهي دنيايي ديگر هستند.
بسياري از شركتها مدتها بر اين باور بودند كه با انتخاب مناسب بازار براي ورود، گزينش خودرو مناسب براي توليد و دنبالكردن فناوري، ميتوانند رهبر صنعت شوند. اما اكنون روندي وجود دارد که بر اين عوامل در تعيين بازيگران برنده تاثير ميگذارد: افزايش سريع پيچيدگي طراحي خودرو در بازار اقتصادهاي پيشرفته. يک خودرو معمولي شامل حدود دوهزار بخش، سيهزار قطعه و دهميليون خط كد نرمافزاري است.
[1] . جان پل مكدافي، مدير همكار در برنامه وسايل نقليه موتوري بينالمللي ام.آي.تي و دانشيار دانشكده وارتون است. تاكاهيرو فوجيموتو : استاد و مدير اجرايي مركز تحقيقات مديريت توليد دانشگاه توكيو است.