By Stephen Benard

نوشته: استیون بنارد

ترجمه: علی قدس

سیستم‌های پرداخت شایسته‌سالار که در آن‌ها عملکرد ممتاز از دستمزد و پاداش‌های بالاتری به نسبت کارکنان متوسط برخوردار است، روال مرسوم شرکت‌های موفق است. فرض بر این است که تمایز در دستمزد‌ها به افزایش تلاش کارکنان و قابلیت حفظ کارکنان ممتاز منجر می‌شود.

اما چنین سیستم‌های پرداخت عملکردمحور می‌توانند تبعات منفی ناشناخته‌ای به‌همراه داشته باشند. یکی از تحقیقاتی که من به‌صورتی مشترک به‌انجام رساندم حاکی از آن است که در سیستم‌های آشکار شایسته‌سالار هم مثل سایر سیستم‌ها این احتمال وجود دارد که مدیران پاداش‌ها را نه بر اساس شایستگی، بلکه بر مبنای اغراض خود تخصیص دهند. یکی از نتایج این است که همواره مبالغ کم‌تری برای زنان در نظر گرفته می‌شود. این پدیده می‌تواند توضیح‌دهنده علل وجود ناهم‌خوانی پرداخت‌ها بر اساس جنسیت یا حتا نژاد باشد.

[1]. استیون بنارد، استادیار جامعه‌شناسی در دانشگاه ایندیانا است.