در دو دهه گذشته حسابداری ارزش منصفانه (اصل اندازه‌گیری دارایی‌ها و بدهی‌ها با برآورد ارزش جاری آن‌ها) روندی صعودی داشته است. این امر حرکتی جدی را از سنت قدیمی نگه‌داری دفاتر در ارزش تاریخی نشان می‌دهد. چرا چنین چیزی اتفاق افتاده است؟ نویسنده، استادیار مدیریت بازرگانی دانشکده كسب‌وكار هاروارد پاسخی ارائه می‌دهد: عضویت اعضای هیات استانداردهای حسابداری مالی که استانداردهای اصول پذیرفته‌شده حسابداری عمومی را در آمریکا وضع مي‌كنند، در طول دهه‌های گذشته تغییر کرده و شامل افراد بیش‌تری از صنعت خدمات مالی شده است.
رامانا شواهد قدرتمندی در ترجیح ارزش منصفانه از سوی این مدیران و انگیزه‌های احتمالی گوناگونی برای این ترجیحاتشان ارائه می‌دهد. نخست بانک‌های سرمایه‌گذاری و مدیران دارایی به استفاده از ارزش منصفانه در کسب‌وکار روزمره‌شان عادت کرده‌اند. دوم، سودی که در اصول پذیرفته‌شده حسابداری عمومیبر اساس ارزش منصفانه و نه هزینه‌های تاریخی تعریف می‌شود شناسایی درآمد را به خصوص در دوره‌های افزایش قیمت دارایی‌ها سرعت می‌بخشد. سوم، استفاده از روش ارزش منصفانه در تعیین استهلاک سرقفلی در فعالیت ادغام و تملیک ممکن استفشار کم‌تری بر درآمدها تحمیل کند و بنابراین، فعالیت‌های ادغام و تملک بیش‌تر می‌شود و اين یک منبع عظیم کسب درآمد برای بانک‌های سرمایه‌گذاری است.