برای کسی که تابه‌حال چاپ سه‌بعدی را ندیده باشد، همانند غذاهایی که تنها با زدن یک دکمه اجاق جتسون آماده می‌شد، پديده‌اي مربوط به آینده به‌نظر خواهد رسید. اما اين تکنولوژی سرراست است: گام‌هاي تكاملي كوچكي از افشاندن جوهر روی کاغذ به سمت قراردادن لایه‌هایی ضخیم‌تر (از قبیل صمغ پلاستیکی) تا این‌که سرانجام تبديل به يك شئی شوند. با وجود این، چاپ ‌سه‌بعدی اکنون با ساختن ماشیني برای تولید شئی در هر شکل و در هر لحظه‌ای که لازم باشد، در حقیقت طلیعه‌دار عصری جدید شده است.

با توسعه کاربرد این تکنولوژی و افت شدید قیمت آن، اولین نتيجه مهم، ساخت کالاهای ‌بیش‌تر در نزدیکی یا در محل خرید یا مصرف آن‌ها خواهد بود. این شاید ‌حتا به معنای تولید برخي کالاها در سطح خانوار خواهد بود (شما قیمت مواد اولیه و پردازش تصویر و فایل‌های نرم‌افزاری طرح‌هایی را را خواهيد پرداخت که نمی‌توانید به‌‌رایگان در اینترنت پیدا کنید). خلاصه، بسیاری از کالاهایی که بهره‌وری در ساخت آن‌ها بر اساس كارايي در توليد انبوه و در كارخانه‌هاي متمركز است، به‌صورت محلي توليد خواهند شد. ‌حتا اگر هزينه تولید هر واحد بالاتر باشد، اما حذف هزینه ارسال و انبارش کالا می‌تواند این هزينه‌هاي ‌بیش‌تر را جبران ‌کند. در حالي كه امروزه خودروها در سرتاسر جهان فقط در چند صد کارخانه تولید می‌شوند، ممكن است روزی در هر کلان‌شهر تولید شوند. قطعات در محل فروشگاه‌ها و تعمیرگاه‌ها تولید شده و ماشین‌آلات مونتاژ می‌توانند با ساخت اجزای مورد نیاز، نیاز به مدیریت زنجیره تامین را کاهش دهند.