By David A. Garvin/ Lynne C. Levesque
نوشته: دیوید گاروین و لین لوسکو
ترجمه: حسین حسینیان
برای رقابت‌پذیری، شركت‌ها باید كسب‌وكارهای جدید نوآورانه را بسط دهند. اما كارآفرینی شركتی آسان نیست. ابتكارهای جدید پرمخاطره با موانع بی‌شماری مواجه هستند و به‌ندرت با سیستم‌ها، فرایندها و فرهنگ‌های جاافتاده جور می‌شوند. با این وجود، موفقیت مستلزم توازنی میان ویژگی‌های سازمانی جدید و قدیم است و اگر شركت‌ها این نیروهای متعارض را در توازن نگه ندارند، كسب‌وكارهای جدیدشان دچار دردسر می‌شوند.
نویسندگان، چالش‌های پیش روی شركت‌ها به هنگام تعقیب كسب‌وكارهای جدید و نیز واكنش‌های دردسرساز رایج در برابر این چالش‌ها را تشریح می‌كنند. به گفته آن‌ها، این شركت‌ها باید سه اقدام متوازن‌ساز را صورت دهند:
· تدوین استراتژی از طریق آزمون و خطا. این كار شامل محدودكردن انتخاب‌های بالقوه، یادگیری از نمونه‌های كوچك، استفاده از پیش‌الگوها برای آزمودن مدل‌های كسب‌وكاری، پی‌جویی پیشرفت كار از طریق معیارهای غیرمالی و دانستن زمان و نحوه مناسب تعطیل یك ابتكار پرمخاطره می‌شود.
· بهترین تركیب فرایندهای قدیم و جدید را با استفاده از تامین نیروی انسانی ابتكارهای پرمخاطره با كاركنان مجرب، تغییردادن ذهنیت افراد قدیمی، شناسایی قابلیت‌هایی كه باید ایجاد شوند و آن‌هایی كه باید از بیرون تامین شوند و واداركردن كسب‌وكارهای قدیم و جدید به مشاركت در مسئولیت تصمیم‌های عملیاتی بیابید.
· توازن مناسب بین ادغام و استقلال را از طریق تعیین پشتیبان‌های ستادی و عملیاتی برای ابتكارهای پرمخاطره، ایجاد معیاری برای انتقال آن‌ها به بخش‌های موجود و استفاده از ساختارهای سازمانی ابتكاری به‌وجود آورید.
نویسندگان، نگاهی تفصیلی به سیستم «فرصت‌های كسب‌وكاری نوپدید» آی.بی.ام انداخته‌اند. در این سیستم، مدیران همه این اقدامات متوازن‌ساز را هم‌زمان به‌كار بسته‌اند