By Bentio Arrunada/ Xose H. Vazguez
نوشته: بنیتو آرونادا و خوزه واسکوئز
ترجمه: مهندس علی گلپایگانی
لنوو (سازنده كامپیوتر) کار خود را به‌عنوان توزیع‌کننده تجهیزات تولیدی آی.بی.ام و چند شرکت دیگر آغاز کرده است. در حال حاضر این شرکت سرمایه‌گذاری مشترکی با آی.بی.ام صورت داده و پس از سال‌ها تلاش در آستانه ارائه محصولی با نام خود قرار دارد. خودروسازی شانگهای (سایک) اولین قدم‌ها را در صنعت خودرو با ساخت خودروهای فولکس‌واگن و جی.ام برداشت، اما اکنون خود را آماده فروش محصولات تولیدی خود در چین، اروپا و آمریکای‌شمالی می‌کند. لنوو و سایک نمایندگان خیل عظیمی از تولیدکنندگان گمنامی هستند که پیش‌تر نام‌های‌تجاری معروف را تولید می‌کردند، اما به‌یک‌باره نقش‌آفرینی جدیدی آغاز کرده‌اند و نام‌های معروف را کنار می‌زنند.
در این مقاله، نویسندگان بر آن هستند که نگاهی موشکافانه به بررسی نحوه ایجاد ارتباط بین تولیدکنندگان اصلی و پیمانکارانشان بیندازند. از یک سو، یک تولید کننده اصلی می‌تواند با برون‌سپاری تمام فعالیت‌های تولیدی خود به کاهش هزینه‌های حقوق و دست‌مزد، کاهش حجم سرمایه‌گذاری و افزایش بهره‌وری نیروی کار نایل آید و از این رهگذر بر فعالیت‌های با ارزش‌افزوده بالاتر مانند تحقیق‌وتوسعه، طراحی محصول و بازاریابی متمرکز شود. از سوی دیگر، ممکن است فضایی مملو از هرزگی (پیمانکارانی که با چندین تولیدکننده اصلی حشرونشر دارند)، بی‌صداقتی (خرده‌فروشان و توزیع‌کنندگانی که به تولیدکننده اصلی پشت کرده و با پیمانکاران طرح دوستی می‌ریزند) و پیمان‌شکنی (پیمانکارانی که اسرار تولیدکننده را به رقبا داده یا برای خود نگه می‌دارند) بیابند.
تولیدکنندگان اصلی امکان کنار گذاشتن رویه برون‌سپاری را به‌سادگی ندارند. آن‌ها به برون‌سپاری برای انجام و فعالیت‌های تخصصی، ارزش‌افزایی و حفظ قدرت رقابت نیاز مبرم دارند. اما می‌توانند بر روابط فیمابین به‌گونه‌ای مدیریت کنند که خود بیش از حد تضعیف نشده و پیمانکار هم بیش از اندازه تقویت نشود. برای این کار لازم است تولیدکننده اصلی از رازهای نهان خود بیش‌تر محافظت کند؛ در مورد کسانی که قصد همکاری با آنان را دارد، بیش‌تر دقت كند و حد معقولی از ارتباط، وفاداری و سخاوتمندی در حق همکاران و مشتریان را سر لوحه کار خود قرار دهد.