نوشته: لیندا روتنبرگ
ترجمه: ندا سراج
وقتی هواپیما به مقصد دهلی‌نو از زمین بلند می‌شد، ذهنم هنوز مشغول جلسه دشوار هیات‌مدیره بود که در نیویورک برگزار کرده بودم. سال 2007 بود و ایندیور، سازمانی که یک دهه پیش برای پشتیبانی از کارآفرینان اثرگذار سراسر دنیا تاسیس کرده بودم، به‌سرعت در حال توسعه بود. ما ده‌ها دفتر در کشورهای توسعه‌یافته از برزیل تا ترکیه داشتیم، اما هیات‌مدیره ناراضی بود.
اعضای هیات‌مدیره باجدیت به من گفتند: «لیندا، ما ده سال در بازارهای نوظهور فعالیت داشتیم، چرا در هندوستان فعالیت نکنیم؟»
ما در هندوستان که یکی از اقتصادهای به‌سرعت در حال رشد دنیا بود، حضور نداشتیم، زیرا من فکر می‌کردم با آن فرهنگ نوآور و چابک، بازار مناسبی برای ما نیست. ماموریت ایندیور (پرورش رهبران تجاری جوان و قراردادن سرمایه در اختیار آن‌ها و تبدیلشان به ستارگان دنیای تجارت) خود در سرزمین هند فرود آمده بود. اما هیات‌مدیره با مطرح‌کردن این مسئله که اگر ایندیور درباره توسعه بازارهای خود جدی است، نمی‌توانیم یکی از بزرگ‌ترین بازارهای دنیا را نادیده بگیریم، یک قضیه اجباری طرح کرده بود. ناگفته نماند بسیاری از کارآفرینان خودمان نیز به گسترش فعالیت در آن کشور مایل بودند.
[1] . لیندا روتنبرگ، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل ایندیور (سازمانی جهانی که از کارآفرینان اثرگذار در بازارهای نوظهور حمایت می‌کند) است.