By Ram Nidumolu/ C.K. Prahalad/ M.R. Rangaswami

 نوشته: رام نیدومولو، سی.کِی. پرالاد و ام.آر. رنگاسوامی

ترجمه: دکتر عبدالرضا رضایی نژاد

امروزه شرکت‌هایی که در پی پایداری محیط زیست هستند، پایبندی خود به مسئولیت‌های اجتماعی را به نمایش می‌گذارند. بسیاری هم براین باورند که کوشش در این راه، هزینه‌بر و به‌دور از منافع مادی فوری است. پیش‌گرفتن چنین سیاستی حتا می‌تواند بر توان رقابتی سازمان اثر منفی بگذارد. به نظر سیاستگذاران و فعالان، ظهور مصرف‌کنندگان آگاه و سازمان‌یافته، شرکت‌ها را وادار می‌کند به اقدامات سازگار با محیط زیست دست زنند.

اما از دید نویسندگان مقاله، اشتیاق به پایداری محیط زیست، موجب ظهور نوآوری‌های فناورانه‌ و سازمانی می‌شود که فروش بالاتر و سودآوری بیش‌تر را به‌ارمغان خواهند آورد. این اشتیاق از هم‌اکنون تاثیر خود را در زمینه‌های تغییر چشم‌انداز رقابت، بازطراحی فراورده‌ها، دگرگون‌سازی فناوری‌ها، فرایندها و مدل‌های کسب‌وکار، آشکار ساخته است. سازمان‌ها با پیروی از معادله ای که یک سویش «پایداری» و سوی دیگرش «نوآوری» است، خود را برای بهره‌برداری از مزایای دوران پس از فروکش‌کردن بحران اقتصادی آماده می‌کنند.

نیدومولو، پرالاد و رنگاسوامی‌ دریافته‌اند که شرکت‌ها در مسیر گذار به سوی پایداری محیط زیست، پنج مرحله مشخص را از سر می‌گذرانند: 1) به این تکلیف به چشم یک فرصت می‌نگرند، 2) زنجیره ارزش‌آفرینی را با پایداری محیط زیست هم‌خوان می‌سازند، 3) کالاها و خدمات پایدار طراحی می‌کنند، 4) مدل‌های نوینی برای کسب‌وکارشان بر می‌گزینند و 5) بستر اقدام بعدی را آماده می‌کنند. نویسندگان، چالش‌های همراه با هر مرحله را برشمرده و توانمندی‌های لازم برای رویارویی با آن‌ها را نیز نشان می‌دهند.