By Christine Porath‌ 

نوشته: كريستين پورات 

ترجمه: دکتر شهلا برجعلی‌لو

نويسنده مي‌گويد: «کمابیش غيرممكن است كه کارراهه خودْ بی‌نزاکتی در محيط كار را لمس نكرده باشيد.» در بيست‌ سال گذشته، او در اين زمينه نظر هزاران کارمند را جويا شده است: 98 درصد از افراد، خود رفتار بی‌ادبانه را تجربه كرده‌اند و 99 درصد شاهد اين‌گونه رفتار در محيط كارشان بوده‌اند. در سال 2011، نيمي از شاغلين عنوان كردند كه حداقل يك بار در هفته با آن‌ها برخوردي عاري از نزاكت شده است، در حالی که در سال 1998، يك‌چهارم شاغلين اين نظر را داشتند. رفتار وقیح، طیفی از حركات و سخنان زشت، زیرآب‌زدن، نادیده‌گرفتن ديگران، چك‌كردن ايميل در طي جلسه را شامل می‌شود. مشاهده يا تجربه رفتار وقیحانه، حافظه كوتاه‌مدت و در نتيجه توانایی شناختي فرد را تضعيف مي‌كند و هم‌چنين نشان داده شده كه تجربه چنين رفتاري به سيستم ايمني فرد آسيب مي‌رساند، خانواده او را متحمل فشار مي‌كند و اثرات مخرب ديگري نيز به همراه دارد.
پورات در اين مقاله برخي تاكتيك‌هاي كاهش اثرات وقاحت بر عملكرد و سلامتي افراد در محيط كار را معرفي كرده است. او مي‌گويد: موثرترين درمان، تمركزي كل‌نگر روي سلامت و آرامش خودتان است،‌ نه تلاش براي تغيير دادن فرد مقابل يا بهبود رابطه با او. او رويكردي دوجانبه را پيشنهاد مي‌كند: نخست، در راه رشد شناختي خود قدم برداريد كه از طريق پيشرفت و تعالي، جنبش و حركت و يادگيري مستمر حاصل مي‌شود. دوم، در راه رشد عاطفي خود قدم برداريد كه به معناي تجربه محبت، هيجان و سرزندگي در محیط كارتان است.