By Matthew S. Olson/ Derek Van Bever/ Seth Verry
نوشته: متیو اولسون و درک ون بیور و ست وری
ترجمه: دکتر سیدسعید قاضی طباطبایی
توقف ناگهانی و ماندگار در درآمدها بحرانی است که حتی بهترین شرکت‌ها را هم مبتلا می‌سازد. نویسندگان، تحلیلی فراگیر از رشد شرکت‌های حاضر در فهرست فورچون‌صد در پنجاه سال گذشته انجام داده و به این نتیجه رسیده‌اند که 87 درصد آنان حداقل یک‌بار دچار توقف در رشد شده‌اند. سوابق چنین نشان می‌دهند که اگر این بحران در چند سال اول مهار نشود، مدیریت دیگر قادر به بازگرداندن شرکت به شرایط اولیه نخواهد بود.
آن‌ها علل مشترک و اصلی را شناسایی و به چند طبقه تقسیم کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند بیش‌تر این علت‌ها قابل‌پیشگیری هستند، چون از انتخاب‌های مدیریت در ارتباط با استراتژی و طراحی سازمان ناشی می‌شوند و عوامل بیرونی مثل قانون‌گذاری‌ها یا شرایط نامساعد اقتصادی تنها مسئول سیزده درصد این توقف‌ها هستند. چهار گروه عمده عبارتند از:
اسارت در موقعیت برتر نام‌تجاری. هنگامی که فراورده‌های سطح جهانی شرکتی بتوانند سخت‌گیرترین مشتریان بازار را جذب کنند، از نشان دادن واكنش به‌موقع و موثر در برابر تازه‌واردان کم‌هزینه، تغییر سلایق مشتریان یا ارزش‌گذاری آنان از ویژگی‌های محصولات بازمی‌مانند.
گسست در مدیریت نوآوری. از آن‌جا که اکثر شرکت‌های بزرگ به‌صورت ترتیبی نوآوری‌های محصول خود را به بازار ارائه می‌کنند، هر نوع ناكارامدی یا سوء‌عملكرد نظام‌مند در زنجیره نوآوری می‌تواند مشکلات جدی و طولانی‌مدت ایجاد کند.
ترک زودهنگام کسب‌وکار اصلی. ممكن است مدیران با شتاب‌زدگی به این نتیجه برسند که بازار اصلی آن‌ها اشباع شده یا مشکلات عملیاتی موجود در کسب‌وکار اصلی را به اشتباه شاهدی بر آن گیرند که زمان ترک کسب‌وکار اصلی و حرکت به حیطه‌ای جدید فرا رسیده است.
ناتوانی در جذب نیروهای توانمند. کمبود نیروی‌انسانی نخبه (به‌ویژه در سطح مدیران و نوعاً در تخصص‌های بسیار حساس و موردنیاز شرکت) موجب توقف کامل رشد می‌شود.
نویسندگان مقاله هم‌چنین عامل مشترک دیگری را از موردکاوی پنجاه شرکت مورد مطالعه یافته‌اند. آن عامل ناتوانی شرکت‌ها در تغییر و تطبیق‌دادن استراتژی‌های خود با تغییرات محیط خارجی است. دو ابزار ارائه شده‌اند که می‌توانند برای جلوگیری از توقف ناگهانی مفید باشند: یک خودآزمایی برای تشخیص توقف‌های احتمالی و مجموعه‌ای از روش‌ها و اقدامات برای شناسایی شفاف مفروضات استراتژیک و آزمودن اعتبار آن‌ها.