نوشته: جولیان بیرکینشاو و جردن کوهن
ترجمه: پوریا بهزادپور
چند ساعت بیشتر در روز: چیزی که همه به دنبال آن هستند، ولی غیرممکن است. اما چهطور است بتوانید زمان قابلتوجهی را آزاد کنید (شاید بیش از بیست درصد از زمان روز کاری) تا به مسئولیتهای مهم خود بپردازید؟ نویسندگان مقاله سه سال گذشته را صرف مطالعه بهرهوری دانشورزان کردهاند و دریافتهاند همه آنها بهطور میانگین 41 درصد از وقت خود را صرف کارهایی میکنند که رضایت شغلی کمی در آنها ایجاد میکند و میتوانند بهطور کامل توسط افراد دیگر انجام گیرد.
بر اساس تحقیق خود، نویسندگان فرایندی را ابداع کردهاند تا به دانشورزان کمک کنند بهرهوری خود را بهبود بخشند. اینکار شامل آن است که مرتب به نحوه گذراندن زمان خود فکر کنند، تصمیم بگیرند کدام فعالیتها اهمیت بیشتری برای خودشان و سازمان دارد، تا بتوانند آن را رها یا هوشمندانه برونسپاری کنند.
وظایفی که باید رها شوند در دسته توقف فوری (آنهایی که میتوانید بدون اینکه امور آسیبی ببینند متوقف سازید)، توقف در اولین فرصت (کارهایی که با کمترین زحمت میتوانید به دیگران محول کنید) و بازطراحی طولانیمدت (کارهایی که به بازطراحی نیاز دارند) قرار میگیرند. به مجرد اینکه از این وظایف خلاص شدید، زمان آزادشده صرف کارهای مهم میشود.
هنگامی که پانزده مدیر این روش را انجام دادند، توانستند کار دفتری خود را با متوسط شش ساعت در هفته و ساعات ملاقات خود را با میانگین دو ساعت در هفته کاهش دهند. این مدیران زمان خالیشده را صرف وظایف پراهمیت مانند آموزش کارمندان و سیاستگذاری کردند.
این مقاله شامل یک خودارزیابی مفید است تا اهمیت وظایف خود را ارزیابی کنید.