By Eric McNalty
نوشته: اريک مک نالتي
ترجمه: غلامحسين خانقايي
به‌نظر می‌رسد این یك قانون طبیعی است که قدرت موجب آسیب‌پذیری می‌شود. 65 میلیون سال پیش, هنگامی كه سیاركی به زمین برخورد كرد، آن‌هایی که زنده ماندند نه دایناسورها, بلكه جوندگان كوچك بودند. به‌یقین این موضوع در مورد حوادث یازدهم سپتامبر نیز صدق می‌كند. امروزه هر كسی واقف است سرمایه اجتماعی (روابطی كه جوامع را حفظ می‌کند) باعث توانمندی سازمان‌ها شده است. می‌توان حدس زد این روند به چه نتایجی منجر می‌شود.
در مقاله‌ای كه در شماره آگوست 2005 «آكادمی مدیریت» منتشر شد، جیسون شاو, استاد مدیریت دانشگاه كنتاكی و همكارانش, در 38 رستوران زنجیره‌ای اعیانی، اثرات سرمایه اجتماعی و جابه‌جایی كاركنان را روی بهره‌وری تشریح كرده‌اند. برای ارزیابی عمل‌كرد كاركنان و سرمایه اجتماعی (اندازه‌گیری بر اساس ماهیت شبكه‌های كاركنان) نظرات بیش از دوهزار نفر شامل آشپزها و مدیران را جمع‌آوری كردند. به‌علاوه, عمل‌كرد رستوران و نرخ جابه‌جایی كاركنان را نیز بررسی كردند. كار بسیار مهم آن‌ها این بود كه سرمایه اجتماعی كاركنان را به‌طور انفرادی و بسته به نقش آن‌ها در شبكه‌های سازمانی بررسی كرده و با استناد به آن توانستند سرمایه اجتماعی از دست رفته به هنگام ترک سازمان از سوی افراد را اندازه‌گیری کنند