By Jim Loehr and Tony Schwartz
نوشته: جیم لواهر و تونی شوارتز
ترجمه: غلامحسین خانقایی
مدت زيادي است كه نظريه‌پردازان مديريت به دنبال پيدا كردن پاسخ مشخص اين پرسش هستندكه چرا بعضي در شرايط فشار كاري موفق مي‌شوند و برخي شكست مي‌خورند. ولي نتيجه كار آنها فقط پاسخ‌هايي ناقص بوده و علل اين وضعيت را به عواملي چون پرداخت پاداش‌هاي مادي زياد، فرهنگ مناسب و مديريت بر اساس اهداف، نسبت داده‌اند. اشكال اصلي بيشتر رويكردها آن است كه انسان‌ها را فقط از گردن به بالا در نظر گرفته‌اند و عملكرد عالي را فقط ناشي از توانايي ادارك ذهني دانسته‌اند. نويسندگان مقاله، لواِهر و شوارتز، معتقدند كه يك راهبرد موفق در زمينه عملكرد عالي پايدار بايد كليت وجود انسان‌ها را در نظر بگيرد. مديران، در واقع «ورزشكاران شركتي» هستند. چنانچه خواستار عملكرد عالي آنها در بلندمدت هستيم، بايد همچون ورزشكاران حرفه‌اي، آموزش نظام‌مند و همه‌جانبه‌اي براي آنها تدارك ببينيم.
نويسندگان مواردي را مطرح مي‌كنند كه در آنها مديران با كاربرد مدل مذكور به بالا بردن سطح عملكرد خود و بهبود كيفيت زندگي‌شان، دست يافته‌اند. در شرايط و اوضاع و احوالي كه شركتها در معرض تغييرات سريع محيط خود هستند، تداوم عملكرد عالي مديران بيش از هر زمان ديگر لازم است. شركتها نمي‌توانند بدون در نظر گرفتن صحت و سلامت جسمي، عاطفي و احساسي و روحي كاركنان خود، به توانايي‌ها و استعدادهاي ادراكي آنها دست يابند.