Interviewed by Diana Cotu
مصاحبه کننده: دایان کوتو
ترجمه: دکتر علی مختاری و سوادا مارکاریان
پیشرفتهای علم زیستشناسی عصبی نشان داده که مغز به عوامل خارجی بسیار حساس بوده و میتوان با اعمال تاثیرات فرهنگی، آن را دوباره طرحریزی کرد. آزمایشها نشان دادهاند در برخی افراد، بخشهایی از مغز تنها به تصویر سیاستمداران و در برخی دیگر، فقط به تصاویر هنرپیشگان واکنش نشان میدهند. چه عوامل دیگری میتوانند مغز را از نو طرحریزی کنند؟ آیا مغزی که فقط مختص شرکت بویینگ باشد، وجود دارد؟ یک مغز گلدمنساکس چهطور؟
مدینا بهعنوان یک زیستشناس مولکولی که بیشتر دوره شغلی خود را به پژوهش در مورد اسرار علم اعصاب اختصاص داده بر این باور است که هنوز ناشناختههای بسیاری وجود دارند. با وجود تمایل شدید به استفاده از پیشرفتهای بهدستآمده در حوزه علم اعصاب در محل کار، وی هشدار میدهد برای اظهارنظر در مورد اثربخشی تحول بهوجود آمده در علم اعصاب برای کمک به مدیران در اداره بهتر سازمانهایشان زود است. وی میگوید: «اگر دریابیم مغز چگونه یک لیوان آب را برداشته و مینوشد، قدم بزرگی برداشتهایم.»
هنوز، متخصصان علم اعصاب در حال یادگیری مسائلی هستند که بتوان از آنها بهصورت عملی استفاده کرد. برای مثال، ورزش برای مغز مفید است و استرس طولانیمدت بهطرز غیرقابلاجتنابی باعث کاهش بهرهوری در محل کار میشود. افراد استرسدار بهدرستی قادر به انجام محاسبات نبوده، در درک کلام مشکل داشته و در توانایی یادآوردن (هم در حافظه کوتاهمدت و بلندمدت) دچار اختلال هستند. در حقیقت، مغز برای یادآوری با دقت تحلیلی ساخته نشده و نباید چنین انتظاری از مغز خود داشته باشیم. مدینا میگوید: «حافظه دقیق، عنصری بسیار کمیاب است، چون مغز علاقهای به واقعیت ندارد، بلکه شیفته بقاست.»
بهعلاوه، برخلاف نظر بیشتر دانشمندان قرن بیستم، مغز تا پایان عمر توان یادگیری خود را حفظ میکند. مدینا میگوید: «ما میتوانیم تا آخر عمر بیاموزیم و این بهراستی خبر خوبی است.»