Kimberly Elsbach/ Brooke Brown-Saracino/ Francis Flynn

نوشته: کیمبرلی السباخ، بروک بران‌ ساراسینو و فرانسیس  فلین

ترجمه: دکتر مریم بیدمشگی‌پور

به‌نظر می‌رسد برخی افرادی که نقش‌های خلاق را به‌عهده دارند، خود را از نظرات دیگران بی‌نیاز می‌دانند. اما این خودبینی آشکارْ آن‌ها را قدرتمند نساخته است. ممکن است این مقاومت بیش‌تر به هویتشان مربوط باشد تا خودخواهی‌شان.
شناخت زیرمجموعه‌ای از افراد حرفه‌ای به‌عنوان «هنرمند» به این معناست که برای سه چیز ارزش قائل هستند: داشتن سبکی خاص در خلاقیت که امضای آن‌ها روی کارهایشان محسوب می‌شود؛ باقی‌ماندن در اجرای     خلاقانه پروژه‌ها به جای سپردن آن به دیگران؛ و داشتن موفقیت در شرایط غیرتجاری.
نویسندگان مقالهْ چهار تاکتیک را برای همکاری با هنرمندان پیشنهاد می‌کنند:
1.    ارائه پیشنهادهای کلی. در نظر هنرمندانْ ایده‌های مشخص به معنای به‌دست‌گرفتن کنترل پروژه آن‏هاست. تنها بذر مفهوم را بکارید و باعث تعهد و مشارکت مستمر وی شوید.
2.    اشتیاق خود را تعدیل کنید. خود را بیش از حد درگیر ایده‌هایتان نشان ندهید. رفتار بی‌طرفانه در همکاری با هنرمندان بهتر جواب می‌دهد.
3.    تصمیم‌گیری را به‌تاخیر اندازید. به هنرمندان زمان کافی برای بررسی مزایای پیشنهاد خود را بدهید.
4.    به آن‌ها احترام بگذارید و خود را شبیه‌شان نشان دهید. اذعان به تفکر و کار قبلی هنرمندْ برایش تضمین می‌کند ایده‌های شما بی‌راه نیستند.