By Jasbinder Singh

نوشته: جاسبیندر سینگ

ترجمه: دکتر عبدالرضا رضایی نژاد

شركت ها بر اثر پرداختن جداگانه به مفهوم هاي هزينه ناشي از آلودگي محيط زيست و عمليات خود، دچار زيان هاي مادي فراوان مي شوند. در اين مقاله، نويسنده، پنج رهيافت كم هزينه و راهبردي را براي هماهنگ سازي اين دو مسأله معرفي مي كند. يك رهيافت فراگير و يكپارچه براي همخواني مسائل زيست محيطي، مقررات جديد، و توليد، نيازمند ديدگاهي كارخانه گستر است كه به طور همزمان، عمليات كارخانه، فن آوري هاي نوظهور، تغييرات بازار و نوسانات تقاضاي محصول را بازنگري كند. در اين نوع رهيافت، محيط زيست مبدل به معيار تصميم گيري هاي كسب و كاري شده و نيازهاي كسب و كار، معيار تصميم گيري هاي محيط زيستي مي گردد. در اغلب كارخانه ها، تقسيم مسؤوليت در ميان بخش ها، موجب گسستي بين مسائل توليد و محيط زيست مي شود. اما، نويسنده به مديران توصيه مي كند كه به گونه ديگري تصميم گيري كنند. به طور مثال، شركت ها مي توانند با استفاده از يك رهيافت فراگير به شبيه سازي عمليات كارخانه، اجراي الگوهاي مالي و استفاده از روش هاي مناسب تخصيص بودجه مبادرت ورزيده و هزينه هاي زيست محيطي واقعي يك محصول را آشكار سازند. نويسنده پنج افته را براي نشان دادن كاربرد راهبردهاي يكپارچه براي ارزيابي اثربخشي هزينه اي گزينه هاي همخواني تشريح مي كند. چهار راهبرد، مبتني بر افته هايي واقعي هستند كه در آن ها عدم همخواني منجربه از دست دادن سرمايه يا عدم حصول به منافع موردانتظار شده است. راهبرد پنجم يك رهيافت پيشگيرانه است كه منجربه صرفه جويي در هزينه ها، ازطريق ازميان بردن نياز به يك طرح كامل پيشگيري از آلودگي مي شود. براي صرفه جويي در هزينه هاي توليد و همخواني، مديران و مهندسان محيط زيست با همكاري يكديگر بايد: -تغييرات عملياتي را موردتوجه قراردهند، -الگوهاي تأخير در هزينه كردن را به كاربندند، -به جستجوي تلاقي مشكلات و شرايط (بهره وري پايين، دسترسي به فن آوري هاي كاراتر، اجراي قريب الوقوع مقررات لازم الاجرا) بپردازند، -هزينه هاي زيست محيطي را به درستي به محصولات تخصيص دهند، و -از يك رهيافت نظام گرا براي ديدگاهي فراگير استفاده كنند.