نوشته: دکتر فریبا لطیفی

به‏دلیل پیشرفت‌های شگرف علمی و دانش پزشکی، افزایش آگاهی‌های فردی در حفظ سلامت و رعایت بهداشت و بهبود بهداشت و درمان جوامع، متوسط عمر انسان‌ها در جهان بالا رفته است. از طرفي پیشرفت فناوري‌هاي دیجیتال به افزایش هوش دیجیتال در نسل‌های جدید منجر شده است. همين امر موجب شده است كه شاهد حضور هم‏زمان پنج نسل (کهنه‌کار، كارآزموده، كاردان، كارورز و كارجو) باشيم كه برخی از آنان شهروندانِ بومی عصر دیجیتال هستند و برخی مهاجران به این عصر هستند. حضور این پنج نسل با ویژگی‌های متفاوت در محیط‌های کاری، هم چالش‌ها و هم فرصت‌هایی را در بر دارد. هوش دیجیتال بالاتر، توان تصمیم‌گیری سریع‌تر به‌دلیل زندگی در دنیای پرشتاب، چندکارگی به ‏دلیل کار با ابزار دیجیتال چندکاره، ارتباطات چندسویه و به‏کارگیری سبک‌های رهبری مشارکتی به‌دلیل دسترسی به اینترنت که فاصله قدرت بین مخاطبان را کمینه کرده و ارتباطات، گفتگو، نقد و مشورت آزادانه را امکان‌پذیر ساخته است، کاربرد سازوکارها و شیوه‌های مدیریت مدرنِ متناسب با عصر دیجیتال، و استقبال از پروژه‌های بلندمدت‌تر به‏ دلیل افق طولانی‌تر زندگی پیش رو، نمونه‌هایی از ویژگی‌های مثبتی است که برای نسل‌های جوان‌تر مي‌توان برشمرد. در مقابل، از ویژگی‌های نسل‌های باتجربه‌تر در مقایسه با نسل‌های جوان‌تر می‌توان به هوش عاطفی بالاتر، تصمیم‌گیری‌های بهتر و درست‌تر با دستاوردهای بلندمدت‌تر به‏ دلیل داشتن تجربه بیش‌تر، تمرکز بیش‌تر بر روی کارها و عدم پراکنده‌کاری، برداشتن ریسک‌های حساب‌شده‌تر و کاهش خطرات شکست‌های کاری اشاره کرد، که این ویژگی‌ها نیز تضمین‌کننده پایداری، پیشرفت و پیروزی سازمان‌ها و توسعه اقتصادی می‌باشند. اين مقاله ضمن مروري بر تحولات جمعيت‌شناختي و بيان مشخصه‌هاي بارز هر يك از نسل‌ها، به كاربردهاي سازماني و معرفي مفهوم آموزگردي (آموزگاري و شاگردي هم‏زمان) مي‌پردازد.