Interviewed by Alison Beard
مصاحبه کننده: آلیسون بیرد
ترجمه: اسداله باسمچی
ایان مک‌اِوان می‌گوید با «خواننده‌بودن» نویسنده شده است. در کودکی والدینش که هر دو مدرسه را در چهارده سالگی ترک کرده بودند به جای دیدوبازدیدهای خانوادگی هر هفته او را به کتابخانه می‌بردند و در مدرسه شبانه‌روزی بود که با نویسندگانی چون آیریس مورداک و گراهام گرین آشنا شده است. از وی پانزده عنوان کتاب داستان از جمله «عشق جاوید»، «کفاره»، «شنبه» و جدیدترین آن‌ها «شیرینی‌دوست» منتشر شده است.
در داستان «شنبه» جملاتی وجود دارد که نشان می‌دهد نویسنده کهنه‌کاری در کارش به چنان مرحله‌ای از شیوایی کلام رسیده که روانشناسان از آن به‌عنوان «پختگی» یاد می‌کنند. چگونه به آن دست یافتید؟
این تصادفی است و فقط گه‌گاهی اتفاق می‌افتد. تمام موانع پیرامون فرو می‌ریزند، از خودبی‌خود شده و یک لحظه قفل می‌شوم و همه حواس از جمله هیجان مختل می‌شوند. معمولا این حالت در مواجهه با وضعیت حاد و حل مسائل سخت ایجاد می‌شود. جدای از امور آشکاری چون زناشویی، اسکی، فکر می‌کنم این یکی از بهترین اشکال رضایتمندی قابل‌حصول است و ربطی به تملک، ثروتمندی یا موفقیت ندارد، بلکه درباره رسیدن به کمال فریفتگی در چیزی است که شما را مشتاق و درگیر می‌سازد...