By Ranjay Gulati/ Alicia Desantola
نوشته: رانجای گولاتی و آلیسیا دسانتولا
ترجمه: علی سینا قدس
چرا بسیاری از نوپا‌های نویدبخشْ از ریل خارج می‌شوند؟ آن‌ها اغلب در بزرگ‌سازی مشکل دارند. بنیانگذاران ممکن است از ترس از دست دادن چابکی و کنترل، در برابر نظم‌دهی مقاومت نشان دهند، اما این به قیمت عملیات آشفته و عملکرد پیش‌بینی‌ناپذیر تمام خواهد شد. برگرفته از مطالعات موردی گسترده و 75 سال تحقیق، مولفان این مقاله چهار فعالیت را نام می‌برند که هم‌زمان با کنکاش برای مسیرهای جدید رشد، می‌توانند به شرکت‌ها در رویارویی با پیچیدگی‌های بزرگ‌تر کمک کنند. شرکتی‌ها باید: • متخصصانی را در حوزههایی هم‌چون فروش، منابع انسانی، بازاریابی، تحقیق و توسعه و تولید به‌استخدام درآورند. این امر کمک می‌کند به‌شکلی کاراتر با کار درگیر شده و با ایجاد فضایی بازتر در بقیه سازمان، رشد آینده را تسریع بخشند. • ساختار مدیریت اضافه کنند. معدود افراد راس سازمان نمی‌توانند به‌تنهایی و به‌شکلی موثر بر کار روزانه همه (که هرروز تخصصی‌تر می‌شود) نظارت کنند. برای کارکنان نیز سخت است که بدون هدایت و فرایندهای متناسب بتوانند متمرکز و درگیر بمانند. • چارچوبی برای برنامه‌ها و اهداف ایجاد کنند. در غیر این‌صورت، ممکن است افکار بداهه از یادداشت‌های افراد فراتر نرود. • فرهنگ را حفظ کنند. ارزش‌های بنیادی را در بیانیه‌های ماموریت و شرح شغل‌ها بیان کرده، متناسب با فرهنگ استخدام کرده و برای تناسب فرهنگی پاداش در نظر گیرند. بین دو نهایت سازماندهی موقت و تجویزی، یک فضای میانی مفید وجود دارد: رهبرانی که بتوانند آن‌را بیابند، نسبت به رقبا برتری محسوسی خواهند داشت