By Richard Barker[1]
ترجمه: دكتر عليرضا جلالي‌فراهاني
از آن‌جا كه مدیران از جایگاه اجتماعی مشابه پزشکان و وکلا در جامعه برخوردارند، طبیعی است كسبوكار نیز به‌عنوان حرفه در نظر گرفته شود و دانشكده‌هاي كسبوكار هم دانشکده‌های حرفه‌اي محسوب شوند. اما ريچارد باركر، استاد دانشکده کسبوکار جاج در دانشگاه کمبریج، استدلال مي‌كند چنين برداشتي باعث بروز تحلیل‌های نامناسب و شکل‌گیری ادراکات نادرست مي‌شود.
به اعتقاد وي، به سراغ افراد حرفه‌اي مي‌رويم چون از دانشي برخوردارند كه خود از آن بي‌بهره‌ايم. به آن‌ها اعتماد مي‌‌كنيم زيرا صلاحيت‌شان را مراجع حرفه‌اي تاييد و تضمين كرده‌اند. اين مراجع حرفه‌اي، مرزهاي آن حوزه را تعريف مي‌كنند، چارچوب آن را مشخص مي‌كنند و ميزان آموزش‌هاي ضروري اعضاي حرفه [a1] را نيز تعيين مي‌كنند و از اين طريق، بازار فعالیت خدمات حرفه‌ای را رونق می‌دهند.
[1]ریچارد بارکر، استاد دانشکده کسبوکار جاج در دانشگاه کمبریج است. وی از سال 2003 تا 2008 مسئولیت دوره‌های ام.بي.اِي این دانشکده را به‌عهده داشته است.