By Karen Dillon
نوشته: كارن ديلون
ترجمه: دکتر حسین سلیمانی
ممكن است آشوب مربوط به حقوق مديران را وال‌استريت شروع كرده باشد، ولي امروزه بر همه شركت‌هاي سهامی عام تاثير گذاشته است. با اين اعتقاد كه روش‌هاي پرداخت شركتي مشوق خطرپذيري بيش از حد است، سياستگذاران احساس تکلیف مي‌كنند در اين روند مداخله كنند و سهام‌داران با عصبانيت خواهان آگاهي در اين زمينه هستند. اين نبرد تا چندين سال در جلسات هيات‌مديره‌ها و مجامع ساليانه ادامه داشته و صحنه‌هاي ناخوشايندي را خلق خواهد كرد.
لايحه‌اي در كنگره در دست بررسي است كه به سهام‌داران در مورد حقوق مديران حق تصميم‌گيري مي‌دهد و در صورتي كه به تصويب برسد، بر چگونگي پرداخت حقوق شركت‌هاي آمريكايي به كاركنان كليدي آن‌ها اثر خواهد گذاشت و چه بسا حتا تصميمات عملياتي آن‌ها را نيز در معرض تاييد توسط سهام‌داران قرار دهد. برخي معتقدند اين وضعيت، شركت‌ها را از لحاظ رقابتي فلج می‌کند. آن‌چه مسايل را دشوارتر مي‌سازد، اين است كه كارشناسان در مورد مرتبط‌كردن حقوق با عملكرد اختلاف عميقي دارند. به‌علاوه، تلاش‌هاي گذشته براي تنظيم حقوق، شركت‌ها را بر آن داشته كه از رخنه‌هايي مانند پاداش، حقوق معوقه و مزاياي مخفي هنگفت استفاده كنند كه اين امر موجب ضعيف‌ترشدن پيوند بين دستمزد و نتايج شده است.
گرچه جواب‌ها روشن نيست، ولي روش‌هايي كه سازنده محصولات خانگي رکیت بنکایزر به‌كار گرفته، مي‌تواند به‌عنوان يك مدل تلقي شود. رکیت حقوق را در تمام سطوح تغيير داده و پرداخت مبتني بر عملكرد همه مديران را به ارزش اقتصادي افزوده‌شده به شركت پيوند داده است. هيچ فردي به خاطر عملكرد فردي پاداشي دريافت نمي‌كند؛ يك برنامه تشويقي درازمدت جداگانه به عملكرد هر فرد با سهم و مزيت پاداش مي‌دهد. این پاداش فقط در صورتي داده مي‌شود كه عايدي شركت به‌ازاي هر سهم به مدت سه سال بيش از سی درصد افزايش يابد. اين سيستم ساده به رکیت كمك كرد خود را متحول كند و رشدي قوي به‌دست آورد و مديران هم حقوق خوبي براي تلاش‌هاي خود دريافت كردند.