نوشته: هادی مسیح خواه
آنچه مدیران در عصر حاضر با آن روبهرو هستند، تغییرات محیطی پیچیدهای است که سازمان و تصمیمات ایشان را تحتشعاع قرار میدهند. در سایه این تغییرات است که تصمیمگیری به شیوه سنتی (نگاه به داخل سازمان)، منسوخ و تبدیل به فرایندی پویا شده است. حضور شرکتهای نوپا، ظهور بازارهای بکر و... از عوامل اصلی بروز این تغییرات هستند. اما بدون شک، رشد سریع دانش و تکنولوژی در دهههای اخیر، مهمترین عامل بهوجودآمدن این دگرگونیهاست.
عدمتوجه به این دستاوردهای علمی، بزرگترین خطر پیش روی مدیران است. امتناع از حرکت در مسیر امواج حاصل از این دستاوردها، نتیجهای جز حذف از صحنه دربر نخواهد داشت. رشد غیرقابلتصور شرکتهای فعال در عرصه تولید رایانههای شخصی، اینترنت و فناوری اطلاعاتدر دهه 1990 و از سویی حذف بیش از هشتاد درصد از پانصد شرکت برتر طی دوره چهل ساله منتهی به 1997، شاهدی بر این مدعاست. مهمترین دستاورد علمی که در شروع هزاره سوم میرود تا سازمانها را تحتتاثیر قرار دهد، نانوتکنولوژی و تاثیر آن بر بنگاههای اقتصادی است..