By Joseph Fuller
نوشته: جوزف فولر
ترجمه: محمدرضا وزیرزاده
صرفنظر از رسواییهای مالی اخیر در امریكا، امروزه اشكالی در مدیریت شركتها وجود دارد. مقاله حاضر، نامهای خیالی از سوی عضو هیاتمدیره یك شركت فرضی خطاب به مدیرعامل آن شركت است. جوزف فولر خود مدیرعامل یك موسسه مشاوره در زمینة استراتژی (به نام مانیتورگروپ) را به عهده دارد.
در این نامه، چالشها و دشواریهای اداره كسبوكارها در محیط نامطمئن امروزین مورد بحث قرار میگیرد. هر چند وی از سرزنش مدیران عامل (كه این روزها رسم شده است) پرهیز میكند، ولی خطاهایی را كه اخیراً در مدل مدیریت امریكایی آشكار گشته با قاطعیت بررسی میكند.
با اینكه نامه مورد بحث خطاب به مدیرعامل یك شركت فرضی تحریر گردیده، اما روی سخن آن با تمامی مدیران و هیاتمدیرهها است:
«این ركود اقتصادی نبود كه ما را وادار ساخت طی دو سال، سه بار دست به تملك شركتهای دیگر بزنیم و برای این كار بهایی بسیار گران بپردازیم، بلكه نیاز نامعقول به رشد هر چه بیشتر، علت اصلی تملكها بود. باز هم باید گفت كه به خاطر ركود نبود كه مجبور شدیم ظرفیت خود را در راستای كسب سهم هر چه بزرگتری از بازار توسعه دهیم، بلكه پیشبینیهای مبالغهآمیز و زیاده از حد خوشبینانه فروش ما را بدان وادار ساخت. آیا میدانید آن پیشگوییها از كجا سرچشمه میگرفت؟ از تصورات مدیران اجرایی كه میكوشیدند به اهدافی دست یابند كه ما پس از مشورت با تحلیلگران در مورد سود تعیین كرده بودیم.
«علت ریشهای بسیاری مسائلی كه خود را بهتدریج در دو سال اخیر نشان دادند در اقتصاد نهفته نیست، و ارتباطی هم به وقایع یازدهم سپتامبر یا رسوایی شركتهای حبابی دات.كام ندارد، بلكه در آن است كه رضایت دادیم و گذاشتیم نیروهای بیرونی ما را هدایت كنند و همین عدم ایمان به خود برای تعیین مسیر، گرفتارمان كرد.»
فولر معتقد است كه با احیای قدرت تصمیمگیری استراتژیك و هوشمندانه (در قالب تفكراتی والا كه پا را از گزارشهای تحلیلگران در بارة اوضاع فردای بازار بسی فراتر گذارد) میتوان نیروهای بیرونی را مهار كرد و اختیار امور را به دست گرفت.