مهم‌ترين عاملی که سرعت وآهنگ رشدوتوسعه اقتصادی واجتماعی هرکشوررا تعيين می‌کند، منابع انسانی آن است و جوامعی که قصد دارند در مسير توسعه گام بردارند بايد بتوانند ازنيروی انسانی خويش، اعم از زن و مرد،به بهترين شکل استفاده کنند.جامعه انسانی از زنان و مردانی تشکيل شده که در روابط اجتماعی متقابل قرار گرفته و هريک از دو جنس، درعين وابستگی به ديگری، نقش و کارکردی خاص به‌ عهده دارد. برهمين اساس، زنان به‌ عنوان نيمی ‌ازجمعيت، تاثيری مستقيم در پيشرفت و توسعه همه‌ جانبه جامعه دارند وراهبردهای يک جامعه توسعه‌ يافته،بايد برپايه مشارکت فعال زنان در امور اقتصادی،سياسی،واجتماعی بنا شود. هرچند امروزه با توسعه آموزش عالی، زنان در اشتغال بیرون از خانه موفقیت‌های نسبی کسب کرده‌اند، ولی هنوز در اشغال سمت‌های مدیریتی از تبعیض‌های چندگانه رنج می‌برند. این مسئله به «تقسیم کار جنسیتی عمودی» برمی‌گردد که در آن، مردان به‌ویژه در سمت‌های مدیریتی موقعیت برتری کسب می‌کنند.