By Benjamin Edelman/ Damien Geradin

نوشته: بنجامین ادلمن و دامین گرادین 

ترجمه: مهسا علیخانی

علت موفقیت کسب‌وکارهای بسترگردانی از قبیل ایربی.ان.بی و اوبرْ تا حدی آن بوده که قوانین و مقرراتی را دور زدند که جلوی رقبای سنتی‌شان را می‌گرفت. چنین نقض قانونی چیزی است که نویسندگان آن را «مقررات‌زدایی فی‌البداهه خصوصی» می‌نامند و به‌طور فزاینده‌ای در حال اتفاق افتادن در اکثر صنایع است.
نویسندگان توضیح می‌دهند که وقتی شرایط خاصی برقرار باشد، اکثر کسب‌وکارها در برابر مقررات‌زدایی فی‌البداهه آسیب‌پذیر هستند. به‌عنوان مثال، یک نمونه زمانی است که قوانین خیلی گسترده و پیچیده یا قدیمی هستند و از مشتریان در برابر ریسک‌های احتمالی محافظت می‌کنند و نیز هنگامی که ارائه‌دهندگان بسترهاْ ابزارها و وسایل دیگری را برای محافظت از مشتریان در برابر آسیب‌ها ارائه می‌دهند.
حاکمان بازاری که به‌خاطر مقررات‌زدایی فی‌البداهه احساس خطر می‌کنند، می‌توانند از اقدام‌های قانونی برای اعمال فشار برای تقویت قوانین موجود استفاده کنند. هم‌چنین به‌عنوان راه جایگزین می‌توانند جنبه‌های رویکرد تازه‌واردان به بازار را نیز بپذیرند. به‌عنوان مثال، رانندگان تاکسی برای گرفتن سفارش‌های حمل‌ونقل از اپ‌های (نرم‌افزارهای) مشابه شرکت اوبر استفاده کردند. حاکمان هم‌چنین می‌توانند قوت‌های خودشان را برای متمایز کردن خود از تازه‌واردان اهرم کنند. این روشی بود که مجموعه هتل‌های سیتیزینم، هتل‌پاد و یوتل برای جلب مشتریانی که ممکن است در غیر این صورت جذب ایربی.ان.بی شوند، به‌کار بردند. اگر همه موارد بالا بی‌اثر باشند، حاکمان بازار ممکن است مجبور به توقف فعالیت‌هایشان شوند. اما اگر به‌سرعت به رفع و تقویت نقاط آسیب‌پذیرشان بپردازند، هم‌چنان شانس خوبی برای اجتناب از این سرنوشت دارند.