By Suzy Wetlaufer
نوشته: سوزی وتلافر
ترجمه: مهندس فضل اله امینی
نستله كه يكي از شركت‌هاي باسابقه دنيا است، نماد چيزهايي است كه شركت‌هاي بلندپرواز و معروف از آن محروم‌اند. در اين شركت قدر فن‌آوري را مي‌دانند، اما در راهبردهاي خود به آن جنبه محوري نمي‌دهند. رشد را دوست دارند، اما رشدي كه در كنترل شركت باشد. دنبال چهره‌هاي درخشان و مستعد مي‌روند، اما در پي كساني هستند كه در گفتار و كردار ميانه‌رو باشند.
پتر برابك، مديرعامل نستله، به فشارهاي بي‌اماني كه اين روزها از هر طرف براي تحول و دگرگوني وارد مي‌شوند، بدگمان است. به جاي دگرگوني‌هاي بنيادي او به بهسازي مستمر معتقد است كه پي‌آمد دگرگوني‌هاي آرام و يكنواخت است. او مي‌گويد: «دگرگوني‌هاي بزرگ و شديد در گرفتار و بحران‌ها كارساز است در حالي كه شركت‌ها هميشه در حالت بحران نيستند.» عملكرد بسياري از شركت‌هايي كه در حد نستله هستند، خوب است و بدون آشوب و خونريزي نوآوري مي‌كنند و به پيش مي‌روند.
گرچه او معتقد است كه شركت‌ها براي رقابت در بازار شوريده امروز نيازمند دگرگوني هستند اما مي‌خواهد آن دسته از صفاتي را شناسايي و تقويت كند كه قابل تغيير نيستند. مثلاً، نستله از هياهو و صرف انرژي در باره فن‌آوري پرهيز مي‌كند. در خيلي از شركت‌ها فن‌آوري، هسته و كانون برنامه‌هاي راهبردي است، اما در نستله كاركنان، فراورده‌ها و انگ‌ها در كانون توجه قرار دارند. در اين شركت، فن‌آوري در خدمت بهسازي فراورده‌ها است. اما به جاي آن كه در قلب مسايل باشد، در جايي است كه بايد باشد، يعني در متن و زمينه كار.
در اين گفت‌وگو، او بي پرده از چگونگي مبارزه با خوش‌خيالي و آسودگي خاطر در شركت‌هاي موفق سخن مي‌گويد. از اين كه در سازمان‌هاي نامتمركز و پراكنده، چگونه بايد همياري را نهادينه كرد و چگونه بايد با فشارهاي تحليلگران و مديران مالي مقابله نمود و چگونه بايد در پي رشد ماندگار و بلندمدت بود و خلاصه چگونه بايد بدون خونريزي در جنگ پيروز شد.