ترجمه: امیرحسین شیوازاد و سیدمحمد اعظمی نژاد
هنگام ارزيابی استعداد، آیا ناخودآگاه متمایل به افرادی میشوید که فکر میکنید استعداد ذاتی دارند يا آنهایی که موفقيتهای خود را با پشتکار فراوان بهدست آوردهاند؟ اين پرسشی است که مديران بايد از خود بهویژه در هنگام تصمیمگیری درباره استخدام، ارتقا و فرصتهای توسعه بپرسند.
چیاجونگ سای، استاديار دانشگاه کالج لندن، تصميم گرفت بررسی کند آیا افراد شیفتگی خاصی نسبت به موفقیتهایی دارند که بهنظر میرسد ناشی از استعداد خدادادی است تا موفقیتهای ناشی از سختکوشی. یافتههای آزمايشهای قبلی درباره موسيقیدانان کلاسيکْ آن بود که وقتی افراد به سوی این باور هدایت میشوند که برخی موسیقیدانها استعداد خدادادی دارند، امتیاز بالاتری به عملکرد آنها میدهند: هرچند پاسخدهندگان (که تعدادی موسیقیدان حرفهای هم در میان آنها بودند) میگفتند که سختکوشی در موسیقی از اهمیت بالاتری برخوردار است. سای برای اینکه بفهمد این ترجیح در جاهای دیگر هم وجود دارد یا نه، به مطالعه موفقیت کارآفرینانه (رشتهای که در آن موفقیت اغلب به سختکوشی نسبت داده میشود) پرداخت.