By Robert Pearl/ Philip Madvig
نوشته: رابرت پرل و فیلیپ مادویگ
ترجمه: دکتر مهسان زارع
بحثها در مورد کنترل هزینههای مراقبتهای سلامت همواره به سمت پنج درصد از جمعیت میچرخد که پنجاه درصد از کل هزینهها را بهخود اختصاص میدهند. اکثر این بیماران عارضههای مزمن متعددی دارند و امید است از طریق برنامههای مدیریت بیماری که از پرستاران آموزشدیده و مددکاران اجتماعی برای پایش و کمک به آنها استفاده میکنند، بتوانیم بهتر از آنها مراقبت کنیم و به صرفهجوییهای کلان دست یابیم. اما این برنامهها پرهزینه هستند. نوعا هر یک فقط بر یک بیماری تمرکز دارند و این یعنی بسیاری از بیماران با تیمهای مختلف سروکار دارند. این برنامهها در خارج از حیطه اقدامات مراقبتهای اولیه نیز عمل میکنند، بنابراین اغلب، کار پزشکان را دوبارهکاری میکنند. و با توجه به تجربه نویسندگان مقاله (مدیرعامل سابق و عضو موظف هیاتمدیره سازمان کایزرپرمننت (کِی.پی)) خالص هزینهها را کاهش نمیدهند.
کِی.پی به رویکرد بهتری دست یافته است: ارائه آموزش و پشتیبانی از بیماران از طریق آی.تی و دستیاران کمهزینه که با اقدامات مراقبتهای اولیه تلفیق شدهاند و از دوبارهکاری جلوگیری میکنند. کِی.پی آن را با قاطعیت اعمال میکند، و فقط بر بیمارانی متمرکز است که شرایط مزمن آنها بهراستی امکان بهبود دارد (حدود یکسوم از پرهزینهترین آن پنج درصد). این استراتژی نهتنها منجر به نتایج پزشکی بهتر شده، بلکه هزینهها را به حدی کاهش داده که کِی.پی توانسته برای دهمیلیون عضو، حقبیمه را ده تا پانزده درصد کاهش دهد.