By Nathan Furr/ Kate O’Keeffe/ Jeffrey Dyer
نوشته: نیتان فر، کیت اوکیف و جفری دایر
ترجمه: لیلا بندری و مسعود نادری نبی
در محیطی که به‌گونه‌ای روزافزون دیجیتال و به‌هم متصل می‌شود، رهبران شرکت‌های جاافتاده اغلب خود را رودررو با فرصت‌هایی می‌یابند که آن‌ها (یا حتا صنعت‌شان) به‌تنهایی نمی‌توانند از عهده شکار آن‌ها برآیند. به جای اتکا به شرکت‌های نوپا برای خلق نوآوری و سپس تملک آن شرکت‌ها، سازمان‌ها در فرایندی شرکت می‌کنند که نویسندگان «نوآوری زیست‌بوم» می‌نامند و در این فرایند با همکاری هم به توسعه و سپس تجاری‌سازی مفاهیم جدید می‌پردازند.
«آزمایشگاه‌های ابرنوآوری زندگی سیسکو» (که به اختصار چیل نامیده می‌شود)، از رویکردهای به‌ظاهر مشابه مانند ائتلاف‌های تحقیق‌و‌توسعه متفاوت است، زیرا تاکید بر تجاری‌سازی سریع و چابک ایده‌ها بدون دنبال‌کردن توافق‌های پیچیده روی مالکیت معنوی دارد. این رویکرد با شراکت سنتی هم از این نظر متفاوت است که چند شریک را در همان مراحل اولیه فوری گرد هم می‌آورد.
در این مقاله، نویسندگان شرح می‌دهند که چگونه شرکت‌های بزرگ می‌توانند به توسعه توانمندی‌های نوآوری زیست‌بوم خود با استفاده از فرایند سیسکو به‌عنوان یک نمونه بپردازند. آن‌ها اصول و فرایندهای اصلی را شرح می‌دهند، رایج‌ترین دام‌ها را شناسایی می‌کنند و توضیح می‌دهند چگونه رهبران می‌توانند فرصت‌های ارزشمندی در قلب عصر دیجیتال از طریق نوآوری‌های زیست‌بوم شکار کنند. این فرایند شرکت‌ها را قادر می‌سازد ایده‌ها، مهارت‌ها و منابع بسیار متنوع را گرد هم آورند و مشکلات سطح زیست‌بوم را با سرعتی شگفت‌آور حل کنند.