By Robert Morison/ Tamara Erickson/ Ken Dychtwald
نوشته: رابرت موريسون، تامارا اريکسون و کِن ديچوالد
ترجمه: دکتر مريم شريفيان ثانی
آن‌ها بیش از نیمی از نیروی کار شما را تشکیل می‌‌دهند. ساعات طولانی‌تری را نسبت به بقیه کارکنان در شرکت کار می‌کنند. بیش‌تر مدیران عالی شما از این گروه بیرون می‌آیند. آن‌ها کارکنانی هستند که در نیمه‌راه زندگی شغلی خود قرار دارند. شهروندان سرسختی در سنین 35 تا 55 سالگی هستند که روی وفاداری و تعهدشان حساب می‌کنید. اما آن‌ها خوشحال و راضی نیستند.
تحقیقات جدید آشکار ساخته که در واقع، آن‌ها ازپاافتاده و بی‌رمق، خسته و کسل و در تنگنا هستند. تنها 33 درصد از 7700 نفر کارکنانی که مورد بررسی نویسندگان مقاله قرار گرفتند، از انجام کار خود انرژی می‌گرفتند؛ 36 درصد می‌گفتند در مشاغلی بن‌بست بدون امکان پیشرفت خدمت می‌کنند. یک‌سوم از کار خود راضی نبودند و یک‌پنجم به‌دنبال پیداکردن شغل دیگری بودند.
به میان‌سالی خوش آمدید. این دوره، همانند نوجوانی، می‌تواند دوره‌ای از دل‌سردی و نومیدی، سردرگمی و ازخودبیگانگی باشد. اما هم‌چنین می‌تواند دوره‌ای از خودیابی، انتخاب مسیر جدید و شروعی تازه به‌حساب آید. در حال حاضر، میلیون‌ها مرد و زنی که در اواسط زندگی شغلی به‌سر می‌برند، با پدیده میان‌سالی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. آن‌ها به دنبال راه‌هایی برای ایجاد موازنه بین مسئولیت‌های شغلی، خانوادگی و گذران اوقات فراغت هستند. در عین حال، امیدوارند معنای جدیدی در کارشان بیابند. پرسش این است: آیا این خواسته را در سازمان شما خواهند یافت یا جایی دیگر؟
برای مدیریت میان‌سالی، شرکت‌ها آمادگی کافی ندارند. زیرا این امر بسیار فراگیر، تا حد زیادی ناملموس و از نظر فرهنگی ناشناخته است. این غفلت برای شرکت عواقب بدی دارد: بسیاری از شرکت‌ها ریسک از دست دادن بعضی از بهترین کارکنان خود را می‌پذیرند و حتی بدتر از آن، عاقبت کارشان به جایی می‌رسد که فقط لشگری از افراد ناراضی در سازمان می‌مانند.
بهترین راه درگیرساختن میان‌سالان، دست‌گذاشتن روی عطش آن‌ها برای بازسازی و کمک به آن‌ها برای ورود به نقش‌های پرمعناتر است. شاید در سازمان‌های مسطح امروزی مدیران نتوانند به همه کارکنان شایسته ارتقا، فرصتی اعطا کنند، اما احتمالاً می‌توانند آموزش‌های جدید، مسئولیت‌های تازه، فرصت‌های مشاوره و حتی فرصت‌های مطالعاتی یا مسیرهای شغلی کاملاً جدید را در درون سازمان خود به آن‌ها پیشنهاد کنند.
میلیون‌ها زن و مردی که در نیمه‌راه زندگی شغلی خود هستند، به هیچ‌چیز بیش از تبدیل بی‌حوصلگی و احساس کسالت خود به انرژی تازه علاقه ندارند. آن‌ها فقط به فرصت نیاز دارنـد و شاید اندکی کمک و یاری تا همه ظرفیت و توانایی بالقوه خود را رها سازند و در مسیر درست به‌کار گیرند.