By Roger Martin/ Tony Golsby-Smith

نوشته: راجر مارتین و تونی گولزبی-اسمیت

ترجمه: نازنین وارسته

این ایده که مدیریت یک علم طبیعی است، چیزی است که دوره‌های ام.بی.ای در شش دهه اخیر ترویج داده‌اند، حتا بیش‌از‌پیش در عصر کلان‌داده‌ها نهادینه شده است. اما به گفته مارتین، یکی از نویسندگان کتاب پرفروش «بازی برای برد» و گولزبی-اسمیت، مشاور، رویکرد علمی‌ محدودیت‌های خاص خود را دارد. در حقیقت، تکیه بیش از حد روی تحلیل علمی‌داده‌ها باعث تحدید گزینه‌های استراتژیک شده و نوآوری را متوقف می‌کند. علت آن است که کارکرد علمی ‌برای درک مسائل طبیعی طراحی شده که تغییرناپذیرند و راه موثری برای ارزیابی احتمالات (چیزهایی که هنوز به‌وجود نیامده‌اند) نیست. این دو نویسنده راهی جایگزین برای تولید استراتژی و نوآوری ارائه می‌دهند که روی قوه تخیل، آزمون و خطا و تعامل تکیه دارد. برای تصمیم‌گیری در رابطه با آن‌چه می‌تواند باشد، مدیران باید با استفاده از ابزارهای داستان‌نویسی که ابتدا از طرف ارسطو پیشنهاد شده‌اند (کسی که عجبا روش علمی ‌را نیز آغاز کرد) روایاتی درباره آینده‌های ممکن بسازند. اگر پس از آن مدیران درباره آن‌چه که باید حقیقت داشته باشد تا این روایات عملی شوند فرضیه‌سازی کنند و فرضیه‌های خود را از طریق نمونه‌سازی اعتبار بخشند، آن وقت می‌توانند تعیین کنند که کدام روایت تاثیرگذارترین شانس موفقیت را دارد.