By John J. Gabarro/ John P. Kotter
نوشته: جان گابارو و جان کاتر
ترجمه: دکتر حمیدرضا فرتوک زاده و محمود ایمانی
این مقاله كلاسیك كه ابتدا در سال 1980 در هاروارد بیزنس ریویو به‌چاپ رسیده، گابارو و كاتر توصیه می‌كنند زمان و نیروی كافی برای مدیریت روابط با روسا اختصاص داده شود. منظور نویسندگان این نیست كه مدیر بالادست خود را غرق در چاپلوسی و تملق كنیم، بلكه باید به این نكته توجه داشت كه رابطه مدیر و رییس توام با وابستگی متقابل است. روسا، نیازمند همكاری، اعتمادپذیری و صداقت از جانب زیردستان هستند. از طرف دیگر، مدیران هم برای ایجاد رابطه با سایر بخش‌های سازمان، برای تنظیم اولویت‌ها و برای تحصیل منابع ضروری، بر روسای خود تكیه دارند. بنابراین، منطقی است برای هر چه بهتر كردن این رابطه سعی و تلاش شود.
برای این‌كه رابطه با رییس خود را باموفقیت اداره كنید، نیازمند شناخت دقیق خود و رییس‌تان به‌ویژه در مورد نقاط ضعف و قوت، نیازها و شیوه كاری هستید. تنها زمانی كه نسبت به موانع و تسهیل‌كننده‌های ارتباط با رییس‌تان آگاهی پیدا كردید، می‌توانید اقداماتی را برای بهبود این رابطه اتخاذ كنید. معمولاً می‌توانید رابطه‌ای را ایجاد كنید كه برای هر دو طرف مناسب است، رابطه‌ای كه ویژگی آن روشن و واضح بودن انتظارات هر دو طرف است و هم مدیر و هم رییس را در افزایش بهره‌وری و اثربخشی كارشان كمك می‌كند.
بدون شك بعضی از مدیران از این مسئله دلخور خواهند شد كه علاوه بر تمام مسئولیت‌هایی كه دارند مسئولیت رابطه با رییس را هم تقبل كنند. اما آن‌ها باید به این نكته توجه داشته باشند كه با این‌كار در واقع وظیفه خود را ساده‌تر می‌كنند، از بروز مشكلات حاد احتمالی جلوگیری می‌كنند و بهره‌وری خود را افزایش می‌دهند.