By Peter F. Druker
نوشته: پیتر دراکر
ترجمه: دکتر محمدابراهیم محجوب
در گذشته، مردم نیاز كمی به مدیریت حرفه خود داشتند. آنان یا با حرفه خود به دنیا می‌آمدند یا سازمان وظایف ایشان را تعیین می‌كرد. اما زمانه بسی تغییر كرده است. امروزه همه باید بیاموزیم بر خویشتن مدیریت كنیم.
پیتر دراكر در این مقاله اندیشه‌‌آفرین كه نخستین بار در سال 1999 چاپ شد، می‌گوید باید بیاموزیم خود را متعالی سازیم. باید در جایگاهی قرار گیریم كه بتوانیم بیش‌ترین سهم را در پیشرفت سازمان و محیط خود داشته باشیم و باید ذهن خود را در یك دوره كاری پنجاه‌ساله، هوشیار و كنجكاو نگاه داریم. پس باید بدانیم كی و چگونه كار خود را عوض كنیم.
این‌كه انسان برای رسیدن به نتیجه باید به كاری بپردازد كه دوست دارد و به‌شیوه‌ای كار كند كه با توانمندی‌هایش سازگار است، حرف تازه‌ای نیست. اما به‌گفته دراكر، كم‌تر كسی با توانمندی‌های واقعی خویش آشناست، چه رسد به این‌كه بتواند به بهترین وجهی از آن بهرهبرداری كند.
دراكر ما را وامی‌دارد از خویش بپرسیم: «توانمندی‌های من كدام‌اند؟ عملكرد من چگونه است؟ به كدام ارزش‌ها پایبند هستم؟ چكاره‌ام؟ نقش من در سازمان چه باید باشد؟» در عین حال نیز سفارش می‌كند فكر تغییر خویش را از سر به‌در كنیم و به جای آن به تقویت مهارت‌های موجود خود بپردازیم و شغل‌هایی سازگار با شیوه خاص كاركردن خود را بپذیریم. به‌نظر او كسی كه چنین كند می‌تواند خود را از یك كارمند عادی به یك عامل متعالی متحول سازد.
امروزه برای رسیدن به یك حرفه موفق نمی‌توان از پیش برنامه‌ریزی كرد. موفقیت حرفه‌ای زمانی دست می‌دهد كه فرد برای بهرهبرداری از فرصت‌ها آماده باشد و این جز با پرداختن به پرسش‌هایی كه به آن‌ها اشاره شد و ارزیابی دقیق از ویژگی‌های رفتاری خویش میسر نمی‌شود. این مقاله خواننده را وامی‌دارد به تعهدی بیندیشد كه نسبت به مدیریت آینده خویش در زندگی و در محیط كار دارد.