By Robert Kaplan/ Robert Kaiser
نوشته: رابرت کاپلان و رابرت کایزر
ترجمه: دکتر محسن قدمی
گرچه اکثر مدیران می‌توانند رهبران نامتوازن (رییسی حمایت‌کننده که اجازه ابتکار عمل به افراد نمی‌دهد) را تشخیص دهند، اما شناسایی این عیب در خودشان بسیار سخت است. به گفته کاپلان و کایزر، متاسفانه ابزارهای توسعه رهبری (مثل ارزیابی‌های 360 درجه‌ای) کمکی در این زمینه نمیکنند. تفکیک کیفیت‌ها به «قوت» و «ضعف» و رتبه‌بندی آن‌ها در پنج طبقه هم پاسخی برای اغراق در قوت‌ها ندارد. نویسندگان، بر پایه سال‌ها مشاوره و تحقیق، راهبردهای مختلفی را برای شناسایی ویژگی‌های اغراق‌شده و تعدیل رفتار خود پیشنهاد می‌کنند.
دستِ‌بالاگرفتن قوت‌ها دو پیامد دارد. نخست، آن‌ها تبدیل به ضعف می‌شوند به‌عنوان مثال سرعت‌عمل زیاد می‌تواند به تحمل‌نکردن دیگران تبدیل شود. دوم، شما در مخاطره یک‌سونگری شدیدی قرار خواهید گرفت که موجب کاهش قابلیت شما در طرف مقابل می‌شود. به‌عنوان مثال، رهبری که توانمندی بالایی در وفاق جمعی دارد، ممکن است زمانی طولانی را برای اجرایی‌کردن آن سپری کند.
برای ایجاد توازن بین این دوگانگی‌های مهم رهبری (اعمال قدرت در برابر توان‌افزایی و راهبردی در مقابل عملیاتی) باید اقدامات و انگیزه‌های خود را شفاف ببینید. این کار ساده‌ای نیست، زیرا اغلب برنامه‌های توسعه رهبری مشخص نمی‌سازند که در قوت‌های خود اغراق می‌کنید. اما راه‌های دیگری برای آشکارسازی این اطلاعات وجود دارد. می‌توانید این‌کار را با بازبینی بالاترین امتیاز در آخرین ارزیابی 360درجه‌ای خود شروع کنید. از خود سوال کنید: آیا این زیاده‌روی در چیزی خوب نیست؟ روش دیگر، تهیه فهرستی از خصیصه‌هایی است که می‌خواهید به‌عنوان یک رهبر از آن‌ها برخوردار باشید. آیا می‌خواهید به نهایت هر کدام از آن‌ها برسید؟ برای بررسی یک‌سونگری می‌توانید از دیگران درباره فهرست کیفیت‌هایی که خود تدوین کرده‌اید یا از دیگران اقتباس کرده‌اید بازخورد بگیرید. وقتی دانستید در کدام ویژگی‌ها زیاده‌روی می‌کنید، می‌توانید رفتار خود را تعدیل کنید...