مدیریت ایرانی در مقیاس کلان را باید بیش‎تر در شکل سیاسی و دولتی آن جست‎وجو کرد. در غرب نیز تا پیش از انقلاب صنعتی، اندیشه مدیریت بیش‎تر در ارتش و سازمان‎های دولتی بازتاب می‎یافت. پیتر کوزلوفسکی، استاد فلسفه دانشگاه آمستردام نیز معتقد است، تنها تفاوت مدیریت و حکومت در مشروعیت آن است.

مدیریت عالی اجرایی در این مرز و بوم، به‌طور کلی در وزارت و در شخص وزیر بازتاب یافته است. البته مسئولیت‎ها و وظایف نانوشته وزیران تنها محدود به اداره امور كشور نبود. ایشان بر انديشه و نظر فرمانروايان ايران (به‌ویژه بر حکمرانان بیگانه و اشغالگر) اثر جدي داشتند و در پاسداري از فرهنگ ايراني و جهد در مستندسازي و انتقال آن به نسل‏هاي بعد، وظيفه‏اي حساس و پرخطر به‌عهده گرفته بودند و بسیاری از ایشان جان بر سر این کار نهادند.