By Thomas J. Delong/ Yineeta Vijyaraghavan
نوشته: توماس دولانگ و وينيتا ويجيا ارغوان
ترجمه: دكتر محمدابراهيم محجوب
در نبرد پرهیاهویی كه برای جذب شایستگان در جریان است، بنگاه‌ها وقت، پول و نیروی را فراوانی را صرف جذب و نگه‌داری ستاره‌ها می‌كنند كه البته شگفت نیست. بیشتر مدیران عامل دوست دارند ستاره‌ها را به‌استخدام درآورند، زیرا این ستارگان جوان، یادآور دوران جوانی خودشان هستند. دیگر این‌كه هوش و انگیزه این جوانان واگیردار است، به‌طوری كه همه دوست دارند با آنان باشند. از این گذشته، در این دوران پرآشوب كه بنگاه‌ها از چپ و راست فرو می‌افتند، تقریباً به‌هیچ وجه نمی‌توان از خیر داشتن كسانی گذشت كه به‌نظر می‌رسد توان نجات بنگاه را دارند.
اما شیفتگی منطقی نسبت به كار ستاره‌ها، ممكن است ما را به دام خطرناك دست‌كم گرفتن اهمیت حیاتی كاركنان نقش‌دوم درافكند. درست است كه نقش‌اول‌ها می‌توانند سهم بزرگی در عملكرد سازمان داشته باشند، اما پژوهش‌ها، مشاوره‌ها، و آموزش‌های بیست‌ساله ما نشان می‌دهد كه عملكرد (و حتی پایندگی) درازمدت بنگاه‌ها در گرو تعهد و مشاركت بازیگران خاموش نقش‌دوم است. این بازیگران توانمند و استوار، در دنیای كسب‌وكار بهترین یاوران بازیگران نقش‌اول هستند.
بنگاه‌ها پیوسته از اهمیت سهم كاركنان نقش‌دوم در نجات سازمان‌ها از شر خودشان، غافل می‌مانند. بلندپروازی‌های آرمان‌گرایان سازمان (ضمن ارج‌گذاردن به توانمندی‌هاشان) اگر از كنترل خارج شود بی‌پروایی و بی‌ثباتی پدید می‌آورد. بازیگران نقش‌دوم به‌عنوان پارسنگ در برابر آن بلندپروازی‌ها، تعادل را برقرار می‌كنند. از این نظر می‌توان گفت نقش‌دومی‌ها در كنار نقش‌‌اولی‌ها (كه ممكن است جاذبه آنها كار دست بنگاه دهد) حكم سنگ زیرین آسیا را دارند. بدبختانه، كم‌ر بنگاهی می‌داند كه چگونه با قدردانی از كاركنان نقش‌دوم خود، اسباب خشنودی آنان و بنگاه را فراهم آورد. بدین ترتیب، بنگاه‌های زیادی نادانسته به زیان خود كار می‌كنند.
این مقاله به شما كمك می‌كند بار دیگر به نقش كاركنان عادی سازمان خود بیندیشید. نویسندگان مقاله نشان می‌دهند چگونه می‌توانید نقش‌دومی‌ها را تغذیه و هدایت كنید تا با استواری به پشتیبانی خود از بنگاه ادامه دهند.