By Boris Groysberg/ Ashish Nanda/ and Nitin Nohria

نوشته: بوریس گرویسبرگ و آشیشا ناندا و نیتین نوریا

ترجمه: دکتر مریم شریفیان ثانی

با شدت گرفتن دوباره نبرد بر سر جذب بهترین و تیزهوش‌ترین افراد، به احتمال زیاد، شما نیز اكنون به دنبال افرادی سرآمد و هم‌ردیف نیروهای رقبای خود هستید. احتمالاً از طرفداران دو‌آتشه جذب افراد برتر از بیرون سازمان هستید، زیرا پرورش تخبگان در درون سازمان، مستلزم صرف وقت و پول است. اما نویسندگان این مقاله كه مشاغل مدیرعامل، پژوهش‌گر، برنامه‌نویس نرم‌افزار و افراد حرفه‌ای پیشتاز را ردیابی كرده‌اند، در این مورد استدلال می‌‌كنند كه افراد برتر بعد از تغییر شركت محل كار خود به‌سرعت افول می‌‌کنند.
برای مطالعه دقیق‌تر این پدیده، نویسندگان مقاله، فرازونشیب زندگی كاری بیش از هزار ستاره تحلیل‌گر بورس را تجزیه‌وتحلیل كردند. این گروه بسیار شناخته‌شده هستند و داده‌های فراوانی در مورد آن‌ها وجود دارد،. نتایج تكان‌دهنده بود. بعد از جابه‌جایی یك ستاره، نه‌تنها عمل‌كرد او، بلكه اثربخشی گروهی كه به آن می‌‌پیوندد و ارزش بازار شركت جدید نیز پایین می‌‌آید. به‌علاوه، ستاره‌های انتقالی، علی‌رغم دستمزد‌های نجومی‌ كه شركت‌ها برای صید و بیرون‌كشیدن آن‌ها از دست رقبا پرداخت می‌‌شود، مدت طولانی در سازمان‌های جدید خود دوام نمی‌‌آورند.
بیش‌تر شركت‌هایی كه ستاره‌ها را استخدام می‌‌كنند، این حقیقت را نادیده می‌‌گیرند كه عمل‌كرد یك مدیرعامل به‌طور كامل قابل‌انتقال نیست، زیرا مسلماً قابلیت‌های شخصی او شامل مهارت‌های خاص وابسته به سازمانش نیز هست. وقتی این ستاره‌، به شركت جدیدی می‌‌رود، نمی‌‌تواند بسیاری از منابع دخیل در موفقیت خود را همراه ببرد. در نتیجه، نمی‌‌تواند عمل‌كرد موردنظر را در شركت جدید حداقل تا وقتی كه كاركردن با سیستم جدید را بیاموزد، تكرار كند كه این خود ممكن است سال‌ها به‌طول انجامد.
نویسندگان مقاله نتیجه‌گیری می‌‌كنند، شركت‌ها نمی‌‌توانند با استخدام ستاره‌ها از بیرون سازمان به مزیت رقابتی یا رشد موفقیت‌آمیز دست یابند. در عوض، آن‌ها باید تاكید خود را بر پرورش استعدادهای درون سازمان قرار دهند و برای نگه‌داری ستاره‌هایی كه پرورش داده‌اند، از انجام هیچ ‌كاری كوتاهی نكنند. شركت‌ها نباید وارد جنگ ستاره‌ها شوند، زیرا برد آن‌ها می‌‌تواند بدترین رویدادی باشد كه برایشان اتفاق می‌‌افتد.