براي بقا در طولانيمدت، يك شركت بايد همواره خود را بازآفريني كند و از انتهاي افقیشده يك منحني عملكردي كسبوكار به شيب فزاينده يك منحني ديگر پرش كند. وقتي زمان اين كار فرا ميرسد، تعداد بسيار كمي از شركتها پرش موفقيتآميزي دارند، چون فرايند بازآفريني خود را خيلي دير شروع ميكنند.
وقتي كسبوكار فعلي شروع به توقف ميكند و رشد درآمد بهطور معناداري كاهش مييابد، يك شركت كمتر از ده درصد شانس دارد بهطور كامل شرايط خود را بهبود بخشد.
پژوهشگران اکسنچر، نونس و برين، در گزارش نتايج برنامه تحقيقاتي طولانيمدت خود در مورد شركتهاي عملكردبالا، اشاره ميكنند تفاوت چشمگيري بين شركتهايي كه بهطور موفقيتآميز خود را بازآفريني كردهاند و شركتهايي كه در اين كار شكست خوردهاند وجود دارند. عملكردبالاها كسبوكار خود را فقط در طي منحني رشد درآمديشان مديريت نميكنند، بلكه سه منحني اس خيلي كوتاهتر، اما با اهميت يكسان با منحني درآمدي را نيز در اين راه مديريت ميكنند: پيگيري مبانی رقابتي در صنعتي كه در آن فعاليت ميكنند، نوسازي قابليتهايشان و پرورش استعدادهاي آماده براي عرضهشان.
با كاشتن دانههاي كسبوكار جديد پيش از توقف در درآمدهاي كسبوكارهاي فعلي، اين شركتها از عملكرد بالاي باثبات خود كامياب ميشوند.